مازندمجلس: داریوش قنبری * درپاسخ به شائبه‌هایی که به تازگی درجامعه پس از کاندیداتوری اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور مبنی برتقابل معاون اول دولت یازدهم با روحانی ایجاد شده است، باید اذعان داشت که جهانگیری در هماهنگی کامل با رئیس‌جمهور درانتخابات۹۶ ثبت نام کرده و نباید نسبت به آن حتی لحظه‌ای تردید‌کرد.
جهانگیری نه در تقابل با رئیس‌جمهور، بلکه به عنوان حامی روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم ثبت‌نام به عمل آورده است. هدف وی ازکاندیداتوری، حمایت و دفاع از روحانی درمقابل مخالفان است، زیرا طیف مقابل با تعداد زیادی کاندیدا وارد عرصه شده‌اند و هدف آنها تخریب دولت روحانی و در نهایت شکست وی در انتخابات پیش روست. به همین دلیل نیاز به یک کاندیدای پوششی، آن‌هم از مجموعه دولت، دیده می‌شد تا به دفاع از عملکرد دولت بپردازد.
روحانی با توجه به کارنامه موفق و قابل دفاع خود بی‌شک پیروز این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری خواهد بود، زیرا به‌نظر می‌رسد جامعه خلاف فرافکنی‌های مخالفان دولت از عملکرد روحانی رضایت دارند. گرچه همچنان مشکلاتی درکشور وجود دارد، اما این بحران‌ها ناشی از سوء‌مدیریت دولت گذشته است. روحانی طی چهار سال گذشته درقد و قامت رئیس‌جمهور ایران به‌نحو مطلوبی عمل کرد. البته در ارزیابی مدیریت باید به بررسی عملکرد روحانی طی ۴سال گذشته پرداخت. بر این اساس رئیس دولت یازدهم کارنامه موفقی دارد، زیرا کشور را در عرصه سیاست خارجی از مصیبتی بزرگ نجات داد. توافق هسته‌ای در تاریخ جمهوری اسلامی یک نقطه عطف است و باید به دولت دست‌مریزاد گفت. این دستاورد آن‌چنان بزرگ بوده که دشمنان ایران تا به امروز از روحانی و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای دولت یازدهم عصبانی هستند. علاوه بر دشمنان خارجی ایران، حتی در داخل به دلیل منافع گروهی نیز جریان‌هایی به تخریب برجام و مخالفت با روحانی می‌پردازند، اما به هر روی روحانی به دنبال این مهم بود که با توافق هسته‌ای بتواند به اوضاع نابسامان اقتصادی نظم بخشد که البته تا حدی نیز در این زمینه موفق عمل کرد.
رئیس‌جمهور در عمل تنها یک سال برای کار کردن در حوزه اقتصاد زمان در اختیار داشت، زیرا سه سال از عمر دولت روحانی صرف مذاکره با گروه ۱+ ۵ و در نتیجه حل پرونده هسته‌ای ایران شد. البته مخالفان دولت این مساله را در نظر نمی‌گیرند و باز هم می‌گویند دولت می‌توانست طی چهار گذشته مشکلات اقتصادی را حل کند، درحالی که به دلیل ۶ قطعنامه بین‌المللی که علیه ایران صادر شد، امکان تحرک در اقتصاد وجود نداشت و تا زمانی که پرونده هسته‌ای ایران حل نمی‌شد، امکان رفع تحریم‌ها وجود نداشت. به هر روی روحانی و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با تلاش‌های پی در پی موفق شدند که مشکل پرونده هسته‌ای ایران را حل کنند. اکنون یک‌سال می‌شود که روحانی فرصتی برای سروسامان بخشیدن به اموراقتصادی پیدا کرده است. رشد اقتصادی کشور در سال ۹۵ به بیش از ۶درصد رسید و این در شرایطی بود که در اواخر دولت گذشته رشد اقتصادی به منفی۶درصد رسیده بود. اگر ۶درصد منفی را با ۶درصد مثبت دولت روحانی مقایسه کنیم، در حقیقت روحانی توانست بیش از ۱۲درصد رشد اقتصادی در کشور ایجاد کند و این یک دستاورد مثبت در دولت یازدهم قلمداد می‌شود. تداوم این روند می‌تواند نویدبخش حل معضل بیکاری و فقر در جامعه باشد. مردم ایران نیک می‌دانند که راه و مسلک دولت یازدهم مسیری معقول برای رسیدن به توسعه است. برخلاف فرافکنی‌های موجود علیه دولت، جامعه نگران است که مبادا به آن سراشیبی دولت گذشته سقوط کند. قطعا مردم برای جلوگیری از بازگشت کشور به عقب از روحانی در انتخابات ۲۹ اردیبهشت‌ماه حمایت خواهند کرد تا این روند رو به توسعه ادامه پیدا کند. از سویی روحانی برای تکمیل برنامه‌های خود نیاز به زمان بیشتری دارد. مردم ایران باز هم برای چهار سال دیگر ریاست‌جمهوری او را تمدید کرده و به او فرصت دوباره خواهند داد.
* فعال سیاسی اصلاح‌طلب
مازندمجلس: حسن روحانی در عمل تنها یک سال برای کار کردن در حوزه اقتصاد زمان در اختیار داشت، زیرا سه سال از عمر دولت روحانی صرف مذاکره با گروه ۱+ ۵ و در نتیجه حل پرونده هسته‌ای ایران شد.