به گفته وی، میزان ۱۰ میلیون تن محصول نهایی به‌منظور تأمین نیازهای بازار داخلی به ارزش حدود ۱۹۰هزار میلیارد ریال پیش‌بینی شده است اما سؤال این است که آیا می‌توان استفاده بهتری از کالاهای تولید پتروشیمی برای تولید کالاهای نهایی داشت یا خیر؟
مهدی پورقاضی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق تهران و عضو انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران مشکل اصلی را ضعف برنامه‌ریزی و ناهماهنگی در توزیع مواد اولیه تولید داخل پتروشیمی می‌داند و می‌گوید: هم‌اکنون بخشی از تولید داخل توسط شرکت‌های پتروشیمی صادر و بخشی هم برای نیاز داخلی عرضه می‌شود و عمده نگرانی صنایع مرتبط داخلی نیازمند مواد اولیه، عدم‌برنامه‌ریزی برای جلوگیری از کمبود عرضه در داخل است.
وی پیشنهاد می‌دهد که بهتر است مجتمع‌های پتروشیمی اول متعهد به تأمین نیاز داخلی شوند و مازاد آن را عرضه کنند و این کار درخصوص یکی از مواد اولیه برای تولید لوله‌های پلی‌اتیلن انجام شده که باید این مسئله به سایر صنایع مرتبط با صنعت پتروشیمی تسری یابد.
پورقاضی با اعلام اینکه تولید مواد اولیه پتروشیمی در داخل کشور کفاف نیاز صنایع داخلی را می‌دهد، می‌گوید: درصورتی که یک برنامه‌ریزی دقیق انجام شود دیگر شاهد کمبود یا مازاد عرضه مواد اولیه نخواهیم بود و انتظار می‌رود مشکلات ناشی از عدم‌تعادل بین تقاضا و عرضه به نحو مطلوبی کاهش یابد.
این فعال اقتصادی با اعلام اینکه با فرض فعال‌سازی ظرفیت اسمی واحدها و صنایع پایین‌دست پتروشیمی بازهم مواد اولیه تولید پتروشیمی‌ها کفاف تقاضا را خواهد داد، می‌افزاید: به‌نظر می‌رسد هم‌اکنون حدود ۳۰درصد واحدهای پایین‌دست پتروشیمی تعطیل باشند و ۵۰درصد هم با ظرفیت کمتر از ظرفیت واقعی فعال هستند.
او با بیان اینکه بخشی از این صنایع از ضعف تکنولوژی رنج می‌برند، می‌گوید: در صنایع پایین‌دست بیشتر با ضعف مدیریت، خلاقیت و بهره‌وری مواجه هستیم و با وجود نیروی کار انرژی ارزان، بسیاری از واحدهای کوچک و متوسط دارای قدرت رقابت صادراتی نیستند و باید به سمت افزایش بهره‌وری و تشکیل کنسرسیوم‌های صنعتی برویم تا بتوانیم محصول نهایی تولیدشده دارای قدرت رقابتی در بازارهای داخلی و خارجی را عرضه کنیم.