در سوی دیگر مارين لوپنقرار داشت. خانمی که او را ترامپ اروپا مینامیدند. شعارهای او ناسیونالیستی، ضدمهاجرتیو ضد اتحادیه اروپا بود. او شعار انتخاباتی«فرگزیت» (خروج فرانسه از اتحادیه اروپا) سر داده،بود. او میخواست مسیری کهفرانسه تا امروز رفته است را عضو کند.
مردم فرانسه از میان ایندو نامزد رای به نامزد جوان و معتدل دادند. 65 درصد از رای دهندگان فرانسوی گفتندکه عوام فریبی را نمیخواهند و دوست ندارند فرانسه در دام پوپولیسم بیفتد. مردمفرانسه در هنگام این انتخابات، آیینه به نام آمریکا را در برابر خود داشتند. آنهامیدیدند اگر به لوپن رای بدهند به شرایط امروز آمریکا دچار میشوند.
آمریکای امروز ترامپ، یکآمریکایی ناآرام و پرهیجان است. به نظر بسیاری از تحلیلگران بین المللی تا بهامروز ترامپ یک تصمیم کارشناسی نگرفته است و بسیاری از تصمیمات او حاصل از احساساتاست.
مردم فرانسه دوست نداشتنددچار درد مردم آمریکا شوند. آنها دوست نداشتند آرامش خود را فدای سیاستهایپوپولیستی لوپن کنند.
در کنار مردم فرانسه، مردم ایران نیز قرار استاز میان «میانه روی» و «پوپولیست» یکی را انتخاب کنند. این روزهابرخی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران سعی میکنند با شعارهای عوامگرایانه رای مردم را به خود اختصاص دهند. شعارهایی که بسیاری از کارشناسان اقتصادیمعتقد هستند این شعارها زمینه ساز تورم و گرانی در ایران خواهد شد. این کارشناسانمیگویند تحقق یارانه 150 هزار تومانی یعنی بنزین 6 هزار تومانی و نان لواش 2 هزارتومانی.
هشدار پوپولیسیم پشت درایران است و ممکن است یکی از این نامزدها پیروز انتخابات شود. مردم ایران امامانند مردم فرانسه نیستند که برای رای ندادن به یک پوپولیسم احتیاج به استفاده از تجربهدیگران داشته باشند. مردم ایران 8 سال طعم عوام فریبی را به پوست و استخوان درککردهاند.
اگر مردم فرانسه درتلویزیون، رسانههای مجازی و از راه دور خطر پوپولیست را احساس کردند، مردم ایران8 سال با این شعار زندگی کردند. هنوز هم بسیاری از مردم، آن روزهای ایران به عنواندوران تلخ ایران یاد میکنند. روزهایی که یک مرد با شعار تغییر به صحنه آمد و بهمردم وعده کابینه 70 میلیونی داد. او گفت ریشه فساد در ایران را خشک میکند. او ازجیب کتش میگفت که نام مفسدان اقتصادی در آن قرار دارد.
او گفت با دادن یارانه بهمردم تمام مشکلات کشور حل خواهد شد. او گفت با پول یارانه « که پول امام زمان است»دیگر مردم ایران مشکل نخواهد داشت.
وقتی دولت او پایان رسیداما اوضاع ایران بدترین روزهای خود را تجربه میکرد. تورم، بیکاری، اختلاس، تحریمو... ایران را با خود برده بود.
مردم ایران با این تجربهبازهم در برابر شعارهای پوپولیستی قرار گرفتهاند. امروز برخی نامزدها بازهم همانشعارها را میدهند. باید دید مردم ایران با این وعدهها چه میکنند. آیا آنها هممانند مردم فرانسه به پوپولیست نه میگویند یا بازهم میخواهند همان مسیری که یکبار رفتهاند را دوباره طی کنند. به زبان ساده آیا مردم ایران حاضر هستند بازهم بهگذشته برگردند یا همچنان نگاه آنها به آینده است.