مازندمجلس: به بهانه روزهای سرنوشت ساز انتخابات و بحث های مقایسه ی تفکر و عملکردهای نامزدهای ریاست جمهوری و وعده وعیدهای مرسوم، از دغدغه های گذران زندگی و معضلات زنان آسیب پذیر می گویم.

 بنده به عنوان مدیرمسئول یکی از سمن ها (NGO) و با تجربه 17 ساله در قالب کارهای گروهی به اتفاق دوستان و همکاران داوطلب، برای حدود 250 خانواده خدمت می کنم. خانواده هایی که با محوریت زنان «زنان آسیب پذیر» اداره می شوند.

 

در حوزه اجتماعی و با توجه به دسته بندی مشکلات زنان در جامعه مثل فقر، اشتغال، ازدواج، طلاق، مسائل بهداشتی، بیماری و مسائل حقوقی، این خانواده ها مواجه با یک یا چند مورد از مشکلات -با وجود فرزندان مستعد و نبود نیروی کار- در خانواده هستند و در نتیجه فقدان درآمد، گاهی به بیماری صعب العلاج افراد خانواده و از همه رنج آورتر همسری لاقید، نان از دهان باز فرزندان دریغ می کنند و گرفتار اعتیاد و مشکلات مربوطه اند.

چنین مواردی روان سالم آن ها را تهدید می کند و ادامه زندگی را با مشکلات عدیده روبه رو می سازد و ما همه سعی خود را به کار می گیریم تا آلام آن ها را تا حدی کاهش دهیم.

زنان آسیب پذیر در یک صفت مشترکند: آنان صبورند و به خاطر فرزندان با سخت ترین شرایط سازگاری می کنند.

سازمان های مردم نهاد «سمن ها» در دو دوره ی ریاست جمهوری آقای خاتمی رشد چشمگیری داشته و از افکار بیشتر روشنفکران در زمینه های روانشناسانه، مددکاری اجتماعی با بهره گیری از تجارب و یافته های پژوهشی اساتید دانشگاه ها و بهره گیری از افکار زنان فرهیخته، توانمند، خلاق و اجرای موفق کلاس های آموزشی در سطح کشور که توسط نهاد زنان ریاست جمهوری و با مدیریت معاونت امور زنان وزارت کشور همچنین با استقرار کمیسیون های امور بانوان در استانداری ها و فرمانداری ها برای تقویت نهاد خانواده، بروز استعدادهای زنان، کارآفرینی، شناخت زنان توانمند در زمینه های مختلف هنری و مساعدت جهت راهیابی به بازار کار و استغال قدم های موثری برداشته شد

اما در دو دوره ی بعد (در دولت نهم و دهم)، فرم کارها و موفقیت ها بیشتر به شعارهای اخلاقی و نصیحت ها تبدیل شد و در ادامه ی راه وقفه ی نسبی ایجاد شد.

تا اینکه در دولت یازدهم، مجددا معاونت امور زنان و خانواده ایجاد شد. درباره اساس کار بر تشکیل جلسات و پژوهش و تشکیل کلاس های آموزشی برای رشد و تقویت زنان ایجاد شد.

در این دولت، کلاس های کارآفرینی توسط معاونت امور زنان در سطح کشور برقرار است که انجمن زنان نیکوکار الزهرا(س) افتخار حضور سه مرحله آن را از استان مازندران با اعزام نماینده داشته است تا دوره های کامل کارآفرینی را تجربه کند و انشاالله برای خانواده هایی مستعد پیاده کنند.

 

باید یادآوری کنم در دولت یازدهم با دو ضرورت اولویت دار از جمله اعتیاد، خشنونت با زنان و کودکان آسیب پذیر، مسائل زنان حاشیه نشین، خانواده های زن سرپرست را در دستور کار دارد و حمایت های اجتماعی را با وزارت کارو رفاه اجتماعی و کمیسیون های امور اجتماعی و سایر دستگاه های اجرایی ذیربط دارد و همچنان تلاش دارد تا با ایجاد فرصت های اشتغال پایدار زنان از روند رو به رشد و آسیب های اجتماعی جلوگیری کند.

 

در پایان با تجربه عملی در این زمینه به نکاتی درذیل اشاره می کنم:

تکیه بر سوادآموزی بخصوص برای بانوان برای تقویت فرهنگ مادر در خانواده زنان فهمیده و باسواد روی برنامه ی آینده فرزندان خود کار می کنند و با مطالعه و آگاهی بالا دست فرزندان خود را به سوی تعالی بالا می کشند.

در حال حاضر بانوان آسیب پذیر بی سوادمان هیچ اطلاعی ندارند و اصلا نمی دانند به چه کسی رای بدهند چون از منابع اطلاعات رسانه بی بهره اند و بیسوادی آنان آینده ی فرزندانشان را به مخاطره می اندازد.

 زنان کهنسالی که با زایمان های مکرر و کارهای سنگین جهت امرار و معاش، زمان پیری خود را می گذرانند و امیدی برای ادامه ی حیات در رابطه با مسائل مالی ندارد. ای کاش بیمه هایی برای آنان تدارک دیده شود تا از اندوه آنان کاسته شود.

امیدوارم با انتخاب مجدد جناب آقای روحانی تلاش های مؤثر و مفید جهت رفع معضلات زنان آسیب پذیر صورت گیرد تا بخش هایی از اهداف بلند مدت حکومت اسلامیمان محقق شود.