برگزیده ها

مازندمجلس: انتخابات دوزادهمین دوره ریاست جمهوری زیر سایه اقتصاد در حالی به پایان رسید که بسیاری از شعارهای اقتصادی پیش بینی شده نتوانست اکثریت آرا را در این دوره از آن خود کند.

مازندمجلس: سال1384 بود که برای اولین بار اقتصاد،آن هم در وسعت خرد، به شعار انتخاباتی نامزدهایریاست جمهوری تبدیل شد.

حالادیگر آوردن نفت سر سفره های مردم نه یک شعار انتخاباتی که شوخی تلخی است که دربرخی محافل اقتصادی و سیاسی تبدیل شده است. سال 1384 تا 1392 در حالی گذشت کهتاریخ شاهد داغ ترین اتفاقات نفتی بود. قیمت ها به شدت افزایش یافته بود و درآمدنفتی ایران از مرز صد میلیارد دلار در یک سال فراتر رفته بود،با این حال نه تنهانصیبی از نفت قسمت سفره های ایرانی نشد بلکه سهم شهروندان ایران تزریق نقدینگی بهاقتصادی بود که پیش تر نیز از این "مار نفتی" گزیده شده و بیماری هلندیرا میزبان شده بود.

وقتی وزیر هامانه،اولین وزیر نفت دولت احمدینژاد در حال خداحافظی از وزارت نفت بود، مورد این سئوال قرار گرفت: آیا از پس دوسال فعالیت دولت نهم، نفت سر سفره های مردم رفته است؟ پاسخ وی اما خالی از طنزنبود، گفت:«فکر می کنم نفت سر سفره های مردم رفته باشد، چرا که الیاف سفره ایرانیبه پلاستیک تغییر کرده و پلاستیک مشتقی از نفت محسوب می شود.»

هر چند مردی از جنس مردم نتوانست معجزه ای درسفره های ایرانی ایجاد کند و طعم اشتغال را زیر زبان بیکاران بیاورد،اما شعارهایاقتصادی همچنان یکی از مهمترین شعارها باقی ماند تا همین دیروزِ تاریخ که نتیجهدوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری رقم خورد. تفاوت اما در این حوزه معناداراست.اگر دوازده سال پیش شعارهای اقتصادی توانست اکثریت آرا را در صندوق ها از آنخود کند،اما سال 1396 ، یعنی دوازده سال بعد،حتی این دسته از شعارهای اغواکنندهنتوانست رای حاضران در عرصه را از آن خود کند.

 آنچه دردوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری رقم خورد نشان می دهد شعارهای اقتصادی دیگرنمی تواند توجه رای دهندگان ایرانی را که شمارشان از ۵۶ میلیون و ۴۱۰ هزار نفر فراتر رفته است راجلب کند.اگر چنین نبود جزییات برنامه های ارائه شده برای رای دهندگان اهمیت نمییافت و بیکاران به امید یافتن ماهانه 250 هزار تومان و یارانه بگیران نیز باانگیزه دریافت یارانه سه برابری رای شان را در سبد کاندیداهایی می ریختند کهشعارهایی از این دست را سر دادند.

 با این حال واکاوی نتیجه انتخابات سال 1396 میتواند راهگشای برنامه ریزانی باشد که فردای بهترین را برای ایران خواستارند.  

اگر در یک تقسیم بندیساده بخواهیم تصور کنیم که رای دهندگان به تمامی شعارهای نامزدهای ریاست جمهوریرای داده اند می توان چنین تصور کرد که 16 میلیون از رای دهندگان ایرانی دریافتیارانه سه برابری و کارانه برای دوره بیکاری را به رسمیت شناخته اند.در این صورتلازم است پیام های اقتصادی که از خلال آرای ریخته شده در صندوق ها به گوش می رسد،مورد واکاوی دقیق قرار گیرد.

 در حال حاضر بیش از 73 میلیون ایرانی در فهرستیارانه بگیران قرار دارند، به این ترتیب 16 میلیون نفر به دریافت یارانه سه برابری" نه " گفتند و همین امر خود نشان می دهد یارانه دیگر نمی تواند ابزاریبرای جذب رای باشد.

با این حال از میان حاضراندر انتخابات 16 میلیون نفر را می توان موافقان احتمالی و ضمنی یارانه و کارانهتلقی کرد . هر چند این افراد اکثریت جامعه ایران را تشکیل نمی دهند و می توان همیننکته را پیشرفتی اساسی در چهار سال گذشته دانست اما با این حال برنامه ریزی برایوصول مطالبات این دسته از اهمیتی قابل توجه برخوردار است.

از سوی دیگر باید در نظرداشت که شعارها و وعده های انتخاباتی از دل خواسته ها و مطالبات مردمی بیرون می آید.

 از این رو می توان یکی از خواسته های اصلی درشرایط کنونی را ایجاد شغل در اقتصاد دانست. پیروز انتخابات دوازدهم بدون تردیدمسئولیت پیگیری خواسته صد در صد شهروندان را عهده دار است. به نظر می رسد با توجهبه اینکه اکثریت مطلق آرا پیگیری سیاست های دولت یازدهم را در دولت دوازدهم موردتاکید قرار داده اند، نیاز است برنامه ریزی گسترده ای برای رفع فقر، توانمند سازیاقشار کم درآمد جامعه و ایجاد شغل در دستور کار قرار گیرد.

یارانه ایرانی میلیون انتخابات دهندگان اقتصادی خواسته شعارهای برنامه ایجاد برابری ریاست اکثریت جمهوری انتخاباتی بگیران واکاوی دوازدهم پیگیری مطالبات دانست جامعه دریافت دوازده فراتر تبدیل اقتصاد اولین شهروندان پلاستیک صندوق مهمترین شعارها بیکاران تواند