برگزیده ها
سرمایه‌گذاری در قطارهای برنامه‌ای چطور اقتصادی می‌شود؟

مازندمجلس: با تجزیه و تحلیل جدول قطارهای برنامه‌­ای، کاملاً مشخص می‌شود که در سیر قطارهای برنامه‌‌ای، مشکل عدم بهره‌وری را باید در بارگیری، باربندی، تخلیه و نیروی انسانی جستجو کرد.

مازندمجلس:، ‌با تجزیه و تحلیل جدول قطارهای برنامه‌­ای خصوصاً جداول سالی که گذشت، ‌نتایج قابل تأملی به دست ‌می‌آید.

با کمی دقت در این جدول می‌بینیم که مشکلات عدم بهره‌وری در سیر و در سیکل بارگیری و تخلیه واگن‌ها به راحتی خود را نشان می دهد؛ به عنوان مثال اگر مسیر حسن‌آباد به انشعاب را که بارهای صادراتی فولاد مبارکه را حمل می­‌کند مورد بررسی قرار دهیم، طبق اعلام راه‌ آهن، واگن باردار از سوزن خروجی حسن‌آباد که حرکت می‌‌کند بعد از 44 ساعت به انشعاب می‌­رسد. وقتی واگن خالی از انشعاب حرکت می‌­کند 48 ساعت بعد به حسن ­آباد برمی‌گردد، به عبارتی رفت بار و برگشت خالی واگن در مجموع 92 ساعت، معادل تقریبا چهار شبانه ­روز به طول می‌انجامد.

پس روزانه واگن باردار و خالی از سوزن خروجی به سوزن ورودی 542 کیلومتر تقریباً 55 درصد بیش از تعهد داده شده قبلی شرکت راه‌آهن مبنی بر (سیر روزانه 300 کیلومتر ) به شرکت‌های حمل ­ونقل ریلی سیر می‌کند.

این مشکل را می‌توان با بررسی کارشناسی روند بارگیری، باربندی، صدور بارنامه و تنظیم قطار از ایستگاه مبدا و تخلیه در مقصد حل کرد؛ بدین ترتیب که باید ‌در این بررسی کارشناسی، زمان‌ها و تعیین اینکه کدام قسمت کار با بهره ‌وری پایین در حال انجام است مورد بازنگری قرار گیرد و در مبدأ بارگیری و مقصد تخلیه، با زمان‌سنجی دقیق این مشکل را برطرف کرد.

برای رسیدن به این هدف و تحلیل درست از بهره‌وری کار، لازم است شرکت‌های صاحب واگن زمان­ سنجی‌های دقیقی را در مسیر انجام دهند که در نمونه موردی موارد زیر قابل ذکر است.

‌در مبداء بارگیری ‌باید زمان­‌های ورود واگن خالی به حسن ­آباد و اعزام به فولاد مبارکه، زمان‌های بارگیری در فولاد و برگشت از فولاد و ورود به ایستگاه حسن‌آباد، زمان‌های رسیدن واگن باردار به ایستگاه حسن‌­آباد و باربندی و صدور بارنامه و تحویل آن به راه‌آهن و زمان‌های تحویل بارنامه به راه‌­آهن و حرکت واگن از ایستگاه حسن‌­آباد به سمت بندرعباس مدنظر قرار گیرد.

همچنین در مقصد تخلیه‌ باید زمان­‌های ورود واگن به ایستگاه انشعاب و واگذاری به سایت فولاد مبارکه برای تخلیه، زمان‌­های تخلیه و مانور و رسیدن واگن به ایستگاه انشعاب، زمان­‌های صدور بارنامه و تحویل به راه‌­آهن و زمان‌­های تحویل بارنامه و حرکت واگن از انشعاب به سمت حسن‌آباد، مدنظر قرار گیرد.

اگر این چهار زمان­ سنجی در مبدأ و مقصد در یک دوره زمانی سه ماهه صورت گیرد و از آن میانگین استخراج شود که حرکت همه واگن‌ها از مبدا به مقصد طبق زمان اعلام شده راه‌آهن صورت گرفته است، آنگاه با توجه به جدول حرکت قطارهای برنامه‌ای و آمار ثبت شده، به راحتی می‌توان به علل ‌نبود بهره‌وری که سرعت سیر بازرگانی را به کمتر از 100 کیلومتر در شبانه­‌روز کاهش می‌دهد، پی برد.

قبل از ثبت این آمار اگر فرض کنیم که بارگیری و تخلیه معادل چهار روز (به شرط وجود بار) دیده شود، پس باید یک واگن در ماه حداقل 3.7 دور رفت و برگشت به بندرعباس داشته باشد و قطعاً اگر این میزان سیر انجام شود، دیگر مشکل درآمد پایین واگن منتفی وسرمایه‌گذاری به راحتی توجیه­ پذیر می‌شود.

پس طبق آمارهای راه­‌آهن، در سیر قطارهای برنامه‌‌ای، مشکل عدم بهره‌وری را باید در بارگیری، باربندی، تخلیه و نیروی انسانی جستجو کرد.

محمد ساطعی/کارشناس حمل و نقل ریلی

تخلیه بارگیری ایستگاه انشعاب بارنامه فولاد حسن‌آباد قطارهای تحویل بهره‌وری اقتصادی زمان‌های راه‌آهن باربندی زمان­‌های برگشت کیلومتر بررسی مبارکه راحتی باردار مدنظر زمان‌­های پایین بندرعباس حسن‌­آباد راه‌­آهن زمان­ معادل اعلام واگن‌ها تحلیل برنامه‌ای خروجی ­آباد می‌توان شرکت‌های روزانه کارشناسی