برگزیده ها
تاکید بر مدیران بومی، به مثابه ازدواج خانوادگی

اختصاصی مازندمجلس: همه ی ما بی شک تعلقاتی به زادگاه خود که شکل دهنده ی هویت ماست داریم و این مساله تا جایی که در دام احساس و تعصب گرفتار نشده باشد سازنده است ...

اختصاصی مازندمجلس: با اعتماد مجدد مردم به دکتر روحانی تابستان امسال شاهد معرفی کابینه ی جدید وی خواهیم بود، از ابتدای کار دولت روحانی یکی از شعارهای وی عدم تغییرات اتوبوسی بود و تاحدودی پایبند ماند و از نیروهای میانه رو سایر طیف های سیاسی نیز بهره گرفت اما برای چابک سازی و تحقق بخشیدن به شعارهای انتخاباتیش احتمالا تغییرات زیادی را در سطح مدیران ارشد دولت شاهد خواهیم بود. موج این تغییرات مدیریتی به استان ها و شهرستان ها هم خواهد رسید.در این بین دو وجه مساله حائز اهمیت است یک روحیه ی تعیین مدیران و دو مصادیق تغییرات. یعنی دولت با چه روحیه ای به چینش مدیران اقدام خواهد کرد آیا برای راضی نگاه داشتن اعتدالیون،اصلاح طلبان و اصولگرایان میانه بخشی از امور را باید به جناحین واگذار کند؟ آیا روحیه ی نیمه محافظه کارانه ی تعیین مدیران را تغییر خواهد داد؟ با تمام محدودیت هایی که  ساختارهای اداری ما در بکارگیری مدیران خبره ایجاد کرده است اما این همه ی توان دولت نیست و میتواند از مدیران بهتری بهره ببرد.

رای قابل توجه مردم غرب مازندران به دکتر روحانی شایسته ی توجه بیشتری از سمت دولت است. احساس تبعیض تاریخی که در اهالی غرب مازندران وجود دارد جدای ازینکه تا چه حد صحیح و بر حق است نیازمند توجه است، نه اینکه با برخی اقدامات این احساس تقویت شود. بلاشک رییس محترم جمهور در سفرش به نوشهر حرف مردم را شنید و رای بالای آنها هم تاکید مجددی بر همان مطالبات است.
 نکته ی حائز اهمیت دیگری هم در آستانه ی تغییر و تحولات مدیریتی وجود دارد.همه ی ما بی شک تعلقاتی به زادگاه خود که شکل دهنده ی هویت ماست داریم و این مساله تا جایی که در دام احساس و تعصب گرفتار نشده باشد سازنده است. باید به توافقی برسیم که نیروی جوان و کارآمد بومی را اولویت خود قرار دهیم و سعی کنیم از سرمایه ی انسانی موجود بیشترین بهره را ببریم اما مراقب دام تعصب باشیم. وقتی برای اداره ی یک نهاد و تصدی مسئولیتی نیروی بومی نداریم یا اگر داریم برای تحقق اهداف بالاتر مناسب نیست برای ورود مدیران غیربومی اما شایسته هم مانع نباشیم. هرچند بدیهیست شرط تصدی امور توسط مدیران غیربومی عدم وجود نیروی کارآمد بومیست.
در مباحث مدیریتی اصلی به نام "ارتقا از داخل"وجود دارد، یعنی اولویت دادن به نیروهای درون سازمان به نیروهای خارج از سازمان برای کسب کرسی های مدیریتی.این مساله به ازدواج میان اقوام و خویشان تشبیه شده است که بعد از چند نسل موجب همخونی شده و عوارضی را پدید می آورد. تاکید زیاد بر بومی گزینی این خطر را برای شهرستان دارد که بعد از چند نسل یکنواختی در الگوهای مدیریتی پدید آید و میزان ورود ایده های نو کاهش یابد.
لذا توازن بین این دو دیدگاه راه خروج از چالش همیشگی مدیر بومی و غیربومی خواهد بود.

تاکید بر مدیران بومی به مثابه ازدواج خانوادگی