برگزیده ها
بحث تعیین نوبت شهرها برای استانداری مطرح نیست/ نقش اصلاح طلبان در مدیریت استان و کشور پررنگ تر شود/ کاهش میزان تصدی گری مرکز استان برای حفظ یکپارچگی مازندران/ این مدیران مازندرانی در حد وزارت هستند

اختصاصی مازندمجلس: «استاندار از هر نقطه ای که باشد نمی تواند به مرکز استان توجه نکند. من فکر می کنم بالغ بر 30 درصد سرمایه های نقدی استان در شهرستان ساری است در حالیکه از بابلسر تا رامسر این رقم به 18 درصد می رسد»

اختصاصی مازندمجلس: رئیس دوره ای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات مازندران، قائم مقام رئیس ستاد مازندران در غرب استان، عضو اصلی شورای مرکزی نظام مهندسی ساختمان کشور، دبیرحزب اراده ملت در مازندران و رئیس اسبق نظام مهندسی ساختمان مازندران از جمله سمت ها و مسئولیت های مهندس تورج نائیج پور است. سال ها فعالیتِ همزمان در عرصه های سیاسی و اجتماعی از وی چهره ای فرا استانی ساخته است.

بسیاری رشد نظام مهندسی ساختمان مازندران را مدیون زحمات و تفکرات وی در طول سال های ریاستش بر این سازمان می دانند.

از معدود شخصیت های غرب مازندران است که همواره بر اتحاد و یکپارچگی استان تاکید دارد. در انتخابات اخیر نیز دست راست محسن نریمان رئیس ستاد دکتر روحانی در مازندران و حلقه اتحاد غرب و مرکز مازندران بوده است.

نائیج پور، بزرگترین مشکل استان و کشور را واگرایی می داند. هجمه ها و تخریب های متوالی علیه دولت را برنمی تابد و امیدوار است روزی برسد که صندوق رای حل کننده ی تعارضات و اختلافات موجود باشد.

در این مجال، با توجه به تغییرات احتمالی مدیریت استان، میزبان ایشان در دفتر گروه رسانه ای موثق بودیم و پای حرف ها و نقطه نظرات وی پیرامون مسائل مهم استان نشستیم که مشروح آن از نظرتان می گذرد:

عملکرد استاندار مازندران در دولت یازدهم را چگونه ارزیابی می کنید؟

بنده در ابتدا از رسانه شما که بسیار پرتلاش و خستگی ناپذیر ظاهر شدید و همیشه در صحنه هستید تشکر می کنم. زحمات فراوانی می کشید و در عرصه های مختلف اثرگذاری شما دیده می شود، در واقع بی مزد و بی منت کار کردید. جا دارد من به عنوان یکی از اعضای ستاد دکتر روحانی در مازندران از شما تقدیر کنم.

من در این مجال، خیلی علاقمند نیستم به گذشته بپردازم و عملکرد کسی را که حضور ندارد نقد کنم. ارزیابی عملکرد کار جدی و دقیق می طلبد، نیاز است نقاط ضعف و قوت بررسی شود و در نهایت معدلی داده شود و بر اساس آن معدل تصمیم گیری شود. من با احترامی که برای دکتر فلاح قائلم ترجیح می دهم که چندان وارد گذشته نشوم و در این فرصت به مسائل استان بپردازم. من فکر می کنم که ما باید رو به جلو باشیم و آینده را نگاه کنیم. چیزی که ما امروز شاهدیم این است که احوال مازندران بسیار ناخوش است شمال کشور ایران، کلا 5 درصد آب دریای خزر را تامین می کند که متاسفانه این مقدار را نیز به سلامت به دریا نمی رسانیم. رودخانه های ما خط انتقال فاضلاب شدند و ماهیها به هیچ وجه امکان تخم ریزی ندارند. محیط زیست ما بسیار در معرض خطر است. چند شب پیش که از تهران می آمدم به جای استشمام بوی گل و گلاب و عطر در ورودی مازندران با بوی تعفن زباله مواجه شدم. معضل زباله در مازندران بسیار مساله ای بسیار جدی است. قابل پیش بینی است که اگر به داد مازندران نرسیم همانطور که چندین سال قبل برخی نسبت به از بین رفتن دریاچه ارومیه و هامون و... هشدار داده بودند استان مازندران نیز در معرض نابودی است و فارغ از کشمکش های سیاسی باید به آن توجه ویژه شود. چرا که برای درخت و جنگل نزاع های سیاسی و اصولگرایی و اصلاح طلبی اهمیتی ندارد و متوجه آن نمی شود. معتقدم نجات مازندران در درجه اول یک وفاق ملی می خواهد. این است که نیاز است استانداری که انتخاب می کنیم که توسعه پایدار را بشناسد و عمیقا آن را باور داشته باشد تا مشکلات مازندران در حوزه زیست محیطی، اشتغال و ... حل شود.

مازندران 1.5 درصد مساحت کشور، 4 درصد جمعیت و حدود 8 درصد مهندسان کشور را در اختیار دارد و این نشان می دهد از لحاظ تخصص و رشته های تحصیلی، ظرفیت های قابل توجهی دارد که ما تاکنون در راستای آن ظرفیت ها حرکت نکردیم. دریای مازندران یک پتانسل بسیار بزرگی است که تجارت قابل توجهی در دریا انجام نمی شود از لحاظ گردشگری دریایی نیز بسیار ضعیف هستیم و مردم مازندران آنچنان که باید از دریا و سایر مواهب طبیعی منتفع نمی شوند.

 

با توجه به این شرایط حساس مازندران که اشاره کرده اید، به نظر شما استاندار آینده چه شاخص هایی نیاز است داشته باشد تا بتواند استان را از این شرایط بحرانی خارج کند؟

برای تعیین استاندار می توان شاخص های متعددی معین کرد. البته یک شاخص هر چقدر کم اهمیت باشد نمی توان آن را نادیده گرفت و اگر شاخصی بسیار مهم باشد نمی تواند دیگر شاخص ها را حذف کند. کم اهمیت بودن به معنای مهم نبودن در حالت کلی نیست. مثلا در توسعه ی استان، محیط زیست مساله بسیار مهمی است و نمی توان آن را نادیده گرفت. شاخص ها جنبه نسبی دارند و مطلق نیستند. مثلا اگر بومی بودن را یک شاخص درنظر بگیریم تعریف ما از بومی چه خواهد بود آیا همه ی گزینه های مازندرانی بومی حساب می شوند یا فقط گزینه های ساروی؟ آیا کسی که در همسایگی ما در استان گلستان باشد با توجه به اینکه در این اقلیم پرورش یافته و روی استان ما شناخت دارد، چه درصدی از وزن بومی بودن را بخود اختصاص می دهند. بهر حال بومی بودن شاخصی است که برای خود وزنی دارد. مثلا اگر افرادی در رده اسحاق جهانگیری که با ویژگی های بسیار بالا برای گزینه استانداری مطرح شود آیا وزن بومی بودن بر سایر شاخص ها غلبه خواهد کرد؟  پس هر ویژگی وزن خود را دارد. برخی از ویژگی هایی که به نظر می رسد نظرات اکثر عناصر درگیر ماجرا را در بر داشته باشد فهرست وار ذکر می کنم:

امکان رشد آتی، بومی بودن، پایبندی به ارزش ها، پای بندی به قانون، پشتوانه اجتماعی، پشتوانه سیاسی، تجربه کار مشابه، تحصیلات، توانایی سازماندهی، توانایی مدیریت، توجه به توسعه پایدار، حضور موثر در عرصه های اجتماعی و سیاسی، خلاقیت، روزآمدی، رویه اصلاح طلبی یا اعتدال گرایی، ریسک پذیری، سخنوری، سعه صدر و تحمل پذیری، سن مناسب، شناخت از مسائل استان، کارنامه در سمت های ملی و استانی، کاریزما و تشخص لازم، نقد پذیری، مسئولیت پذیری، مشورت پذیری، مقبولیت اجتماعی، نظر ستادها، همسو بودن با نمایندگان، نظر ولی فقیه، نظر منتفذین استان، کلان نگری و داشتن تیم مدیریتی و مشورتی.

ممکن است ویژگی های دیگری را هم بتوان لحاظ کرد که این گزینه ها را می توان در جدولی قرارداد، گزینه های مطرح از هر شهر و هر نقطه ی استان و کشور بر اساس آن در شرایط عادلانه نمره داده و وزن سنجی شوند و با یک کار تحلیلی درست، گزینه های که بیشترین امتیاز را دارا بودند به مردم و دولت معرفی شوند.

 

آیا اطلاع دارید نظر مهندس نریمان به عنوان رئیس ستاد دکتر روحانی در مازندران در این باره چیست؟

اتفاقا اخیرا مهندس نریمان در تماسی تلفنی نظر خود را اعلام کردند که استاندار آینده نیاز است مقبول 4 گروه (شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان استان، مجمع نمایندگان استان، روسای ستادها و متنفذین و چهره های ملی استان) باشد.

 

یکی از انتقاداتی که به مدیران دولت آقای روحانی می شود بالا بودن میانگین سنی آن هاست و بسیاری از صاحبنظران اعتقاد به جوانگرایی در این دوره دارند، بفرمایید آیا شرایط مازندران به گونه ای هست که بتوان به مدیران جوان میدان داد؟

جوانگرایی هم یکی از شاخص ها و ویژگی هایی است که نیاز است در دولت آقای روحانی به آن توجه شود البته میانگین سن جوانی نیز کمی بالا رفته است. ما چهره های میانسال خوبی در استان داریم که می توانند مسئولیت های کلان را در سطح استان و کشور بپذیرند. از مسئولان بازنشسته که سرمایه های ما هستند نیز باید بهره مند شد و قدردان آنها بود. مثلا بعنوان اتاق فکر و مشاورین. من معتقدم جوانگرایی می تواند یکی از ویژگی ها باشد. ما در شرایط و تراز مساوی اگر جوانی داشته باشیم که شایستگی هایش به اندازه افراد با سنی بالاتر است ترجیح می دهیم از جوان استفاده کنیم چون امکان رشد آتی برای وی زیاد است و می توان در آینده در سمت های مختلف کشوری از وی استفاده کرد. من با این موضوع موافقم.

 

برخی صاحبنظران از اینکه 4 دهه در مازندران استاندار ساروی به خدمت گرفته نشده است ابراز نگرانی می کنند و حتی آن را فاجعه می دانند، نظر جنابعالی در این باره چیست؟

به نظر من این نمی تواند شرط لازم باشد و اینکه استاندار را محدود به یک شهر کنیم چندان جالب و پسندیده نیست. مازندران یک کلانشهر است. من ساری را جدای از مازندران و مازندران را جدای از ساری نمی دانم چرا که ساری مرکز استان است و مرکز استان به عنوان تاج استان و آبروی استان باید از بهترین شرایط برخوردار باشد. بیاییم خط کشی ها را در استان زیاد نکنیم. جدال بر سر شرق و غرب و ساری و بابل و آمل روش خوبی برای اداره استان نیست. بحث تعیین نوبت شهرها برای استانداری مطرح نیست. قطعا در ساری پتانسیل های بسیاری وجود دارد که آن ها نیز مثل بقیه گزینه ها بر اساس شاخص ها مورد ارزیابی قرار گیرند اگر امتیازی بالاتر از بقیه دارند انتخاب شوند اما اینکه صرفا بگوییم یک ساروی انتخاب شود، عاقلانه نیست. در حالی که غرب استان محرومیت بیشتری را تحمل کرده و کمتر به آن توجه شده است. غرب همه آبادانی خود را مدیون خود است.

 

به غرب مازندران اشاره فرمودید به عنوان قائم مقام رئیس ستاد دکتر روحانی در غرب استان بفرمایید چگونه می توان بر وحدت و یکپارچگی غرب با مرکز و شرق استان افزود؟

همانطور که گفتم مازندران یک کلانشهر است و باید به همه نقاط آن توجه شود. یکی از مناطقی که با توجه به دوری از مرکز نیاز است به آن توجه ویژه شود غرب مازندران است. اگر می خواهیم یکپارچگی استان را حفظ کنیم باید از میزان تصدی گری مرکز استان بکاهیم و به فرمانداری های ویژه، قدرت بیشتری دهیم و اراضی غرب مازندران بر اساس پتانسیل کاربری خود (منطقه توریستی) تعریف شوند. البته در وزارت مسکن نیز پروژه ای با نام ساماندهی اراضی غرب مازندران تعریف شده که امیدواریم زودتر به نتیجه برسد به همه مناطق استان از جمله غرب مازندران باید توجه شود.

 

برخی عدم توسعه ساری را در گرو بخشی نگری مسئولان و نداشتن استاندار ساروی می دانند...

استاندار از هر نقطه ای که باشد نمی تواند به مرکز استان توجه نکند. من فکر می کنم بالغ بر 30 درصد سرمایه های نقدی استان در شهرستان ساری است در حالیکه از بابلسر تا رامسر این رقم به 18 درصد می رسد. ضمن اینکه نگاه بخشی و منطقه ای مسئولان ارشد پسندیده نیست. یکی از شاخص های مهمی که برای استاندار نیاز است مورد توجه قرار گیرد بحث کلان نگری است. «تنگ چشمان نظر به میوه کنند ما تماشاگر بستانیم/ تو به سیمای شخص می نگری ما در آثار صنع حیرانیم».

 

آیا مازندران پتانسیل این را دارد که تعداد وزرای بیشتری در کابینه دولت دوازدهم داشته باشد؟

من روی این موضوع تاکید دارم که اگر ما مازندرانی ها وحدت داشته باشیم، پشت هم باشیم، بخشی نگری را کنار بگذاریم و نگاه کلان داشته باشیم مطمئنا می توانیم مدیران ارشد به مراتب بیشتری تحویل جامعه دهیم. درگیری ها و خط کشی ها موجب پسرفت ما شده است مدیران زیادی در حد وزارت داریم. مهندس نریمان از مدیران موفق ملی است. دکتر محسنی هر مسئولیتی که پذیرفت (از جمله بیمه سلامت) بسیار موفق بود. آقای صالحی امیری عملکرد مناسبی دارد. آقای کشاورزیان و دیگرانی چون دکتر سخائی، دکتر کاظمی دینان و دهها نام نیک دیگر که در این مجال نمی گنجد نیز هستند و ما جز در سایه همدلی همه عناصر درگیر ماجرا، نه می توانیم به مازندران و نه به کشور خدمت کنیم.

 

برنامه شورای مشورتی اصلاح طلبان برای معرفی و انتخاب افراد شایسته جهت تصدی سمت های مدیریتی مختلف چیست؟

من فکر می کنم که مواضع اصلاح طلبان در این دوره نسبت به دوره های قبل مواضع قوی تری هست. چون این جریان جانی دوباره گرفت. اگر بخواهیم به آینده کشور نگاه کنیم باید نقش اصلاح طلبان در مدیریت استان و کشور پررنگ تر و جدی تر شود و مسلما این پررنگی به معنای ایجاد مزاحمت نیست. ما پیشنهادات و نظرات خود را اعلام می کنیم هدف ما مداخله در مدیریت نیست ما در انتخاب مدیر پیشنهاد می دهیم و در ادامه بر کار مدیران نظارت نسبی می کنیم و پیشنهادات و انتقادات خود را اعلام می کنیم امیدواریم نقش احزاب در استان قوی تر شود و شورای هماهنگی احزاب که در مازندران فعال است نقش چشمگیرتری ایفا کند. ضمن اینکه مردم در انتخابات به روشنی مطالبات خود را اعلام کردند. آقای روحانی نیز در روزهای انتخابات با شفافیت خوبی مواضع خود را اعلام کردند. امیدواریم به نتیجه های خوب برسیم.

سخن پایانی:

ما به مقصود نخواهیم رسید مگر در سایه وحدت و همدلی. یعنی تلاش همه ما از (اصلاح طلبان، اصولگرایان و اعتدالگرایان) باید این باشد که روی منافع مشترک صحبت کنیم و منافع ملی مشترک را اصل قرار دهیم تا مسائل مشترک استان (زباله، اشتغال، محیط زیست، کشاورزی و...) مرتفع شود. مازندران در حال فاصله گرفتن از کشاورزی ارگانیک است، مدتی است صدای قاصد روزان ابری (داروگ) را نمی شنویم و اکولوژی مازندران و تنوع زیستی آن در خطر است. این موارد از موضوعات مشترک ماست که همه ما باید به آن پایبند باشیم. وقتی پیروز انتخابات شدیم به نظر اقلیت احترام بگذاریم اقلیت نیز از تخریب بپرهیزند و به انتقاد سازنده بپردازند. آرزوی من این است در کشور ما صندوق رای بتواند تعارضات و اختلافات را حل کند و بعد از انتخابات پذیرای شخص و جریان پیروز باشیم. یعنی وقتی نام فردی از صندوق بیرون آمد اختلافات را کنار بگذاریم و همه به آن فرد در راستای توسعه کشور کمک کنیم. خارج از صندوق رای، بحث های سازنده و انتقادی مطرح شود نه تخریبی. وقتی تخریب هایی که علیه آقای روحانی صورت می گیرد بسیار ناراحت کننده و تأسف برانگیز است. چطور ممکن است رئیس جمهور کشور بی محابا مورد توهین و تخریب قرار گیرد. در حالی که کشور نیاز به امید دارد. امید و وحدت رمز توسعه استان و کشور است و درگیری های عبث ما را از مسیر اصلی در حل معضلات و مشکلات کشور دور نگاه می دارد. امیدوارم که بتوانیم در یک فضای مناسب ایرانی آباد و آبادتر و سربلند و سربلندتر داشته باشیم.

گفت و گو: مجید ساجدی فر

تغییر استاندار مازندران تورج نائیج پور رئیس دوره ای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات مازندران قائم مقام رئیس ستاد مازندران در غرب استان شاخص های تعیین مدیران اتحاد غرب و شرق مازندران مجید ساجدی فر