ایرادهای قانونی مراسمتحلیف رئیس جمهور در مجلس که باعث اعتراض بنده شد و اجازهای برای تذکر و اخطار در آن روز به من ندادند، عبارتست از:
1- از آنجاییکه جلسه مجلس رسمی بود، نمایندگان حق تذکر و اخطار داشتند، اما مانیتورنمایندگان قفل بود که با اعتراض اینجانب، این اجازه داده شد متذکرین و آنهایی کهخواهان اخطار قانون اساسی بودند، ثبت نام کنند. اما کرامات و لطف هیات رئیسه به پایاننرسیده، هنگ کرد! این در حالی است که از این دست معجزهها در جهان سوم زیاد میبینیم!
2- بر اساس آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در تمامی جلسات رسمی به جز ایامبررسی بودجه و برنامه رای اعتماد و استضیاح، سه نفر از نمایندگان باید سخنرانیداشته باشند و دو نفر هم می توانند نطق اضطراری ارائه کنند. این حق نمایندگان همسخاوتمندانه از طرف هیات رئیسه به باد فنا سپرده شد. شاید برخي به علت عدماطلاعات کافی، جنس این نشست را از نوع دیگر بدانند. امامستحضر باشید ما در قانون جلسه ای به نام پروتکل نداریم که قانون در دریای تشریفاتغرق شود! جلسه نشست رسمی 14 مرداد مجلس شورای اسلامی دستور داشت و قانون اساسی هم در تشکیل جلسهبرای انجام تحلیف تاکید دارد.
3- اصل 121 قانون اساسی صراحت دارد و با کنایه هم به جایی دیگر اشارهندارد. در این اصل قانون، غماضی نیست و گرفتار کرشمه هم نشده است و میگوید رئیسجمهور «با حضور » نه «در حضور » رئیس قوه قضاییه و اعضای شورای نگهبان سوگند زیررا می خواند و امضا می کند. آقایان شورای نگهبان برای معادل سازی برخي واژهها مجلس را تحت فشار قرار میدهند و مصوبههای مجلس را در بسیاری از موارد تاییدنمی کنند. در عجبم که اين شورا در این مورد چطور به وظایف قانون اساسی خویشتن عمل نمی کند وحضورشان در پارلمان که معادل فارسی آن مجلس شورای اسلامی است نه برای اعمال نظارتبرای ادای سوگند بلکه میهمان وار حاضر می شوند و وقتی به دو تن از آن بزرگواران درصحن تذکر دادم که به وظیفه قانون اساسی خود عمل کنند، فرمودند: «رویه این طور بودهاست» آیا رویه غلط را باید نگه داشت؟! شهید دکتر بهشتی و آیت الله موسوی اردبیلیدر مراسم تحلیف سخنرانی نداشتند و چرا رویه آنها را به خاک سپردیم؟
4- در قانون اساسی و آیین نامه داخلی مجلس برای سخنان رئیس قوه قضاییه و حتی رئیسجمهور در مراسم تحلیف جوازی داده نشده است تا هیبت و شاکله تحلیف که یک مراسمنمادین جهت انجام تعهدات بین ملت و رئیس جمهور با حضور نمایندگان مجلس، رئیس قوهقضاییه و اعضای شورای نگهبان است، حفظ شود. اما در این اواخر صحبت آقایان هم یکموضوع مداخله گرایانه است. آقای رئیس جمهور در رای اعتماد، استیضاح، طرح ها و لوایحمی توانند صحبت کنند و برای رئیس قوه قضاییه هم نه در این حد،بلکه مواردی در آییننامه پیش بینی شده است. برخي فکر می کنند که با صحبت زیاد، جامعه را می توانساخت، اشتغال را حل کرد و برای بحران های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی چاره ایاندیشید! اما هیهات همه این گرفتاری ها در این است که قانون را رعایت نمی کنیم.
*نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه
27216