لیلا شریف؛ عکس‌های پر حاشیه، روایت تکراری جلسات مجلساست.نمایندگانی که در لحظه چرت زدن، شوخی کردن و سلفی گرفتن بوسیله دوربین یکعکاس خبری شکار شدند.
آخرین عکس پرحاشیه را نادرقاضی‌پور، به نام خودثبت کرده است؛ مراسم گلابی خوران در حاشیه جلسه رأی اعتماد. این نماینده علاقمندبه حاشیه، زمانی که همکارانش در جلسه علنی به بررسی رأی اعتماد وزرای پیشنهادیدولت دوازدهم میپرداختند، برای دقایقی مجلس را ترک کرد و با چند گلابی به مجلسبازگشت و مشغول خوردن این میوه‌ها پشت میزش شد. این اتفاق از چشم اهالی رسانه وعکاسان خبری دور نماند.
ثبت تصویر نادر قاضی‌پور در هنگام گلابی خوردن،آن هم در جلسه علنی بررسی رأی اعتماد، بازتاب بسیار و البته واکنش‌های منفی در پیداشت، تا جایی که در جلسه دیروز-سه شنبه، 31 مرداد- مهرداد بائوج لاهوتی نمایندهمردم لنگرود به طعنه از گلابی خوردن قاضی پورایراد گرفت و خطاب به نماینده ارومیهگفت: شما گلابی خوردید! حالا بگذارید من حرف بزنم.
اما این طعنه، نقطه شروعیبود تا حاشیه‌های ایجاد شده برای این عکس، در مجلس سر باز کنند. قاضی پور هم کهگویا واکنش‌های منفی نسبت به این عکس به گوشش رسیده بود، تلاش کرد تا با گفتن اینجمله که «من این کار- گلابي خوردن در جلسه رأي اعتماد- را کردم تا رییس جمهور ووزير جهاد بدانند جلوي ورود ميوه خارجي را بگيرند. اين كار را عمدا كردم و ميدانستیم یک‌سری فضول هستند، فضول ها هم عكس مي اندازند!» با یک تیر دو نشان بزند،هم پاسخ طعنه همکارش را بدهد و هم از زیربار نگاه‌های سنگین گلابی خوردنش رها شود.
پس ازاین حرف ها بود کهخبر آمد، برخی از نمایندگان برای جلوگیری از اتفاقات مشابه از هیئت رئیسه خواستهاند تا زمان حضور عکاس‌های مطبوعاتی در صحن مجلس، محدود شود، خبری که نشان ازمحدود سازی به دلیل هراس از حاشیه داشت.
اما این محدود سازی بهبهانه حریم خصوصی نمایندگان و هراس از عکاس‌های حاشیه ساز، اولین بار نیست که بهمحلی برای اختلاف نظر بین نمایندگان خاص و عکاسان خبری تبدیل شده است. این اتفاققدمتی به اندازه مجلس هشتم و نهم دارد.
*کوچک زاده؛ ایده‌پردازمحدودسازی حضور عکاسان در مجلس
مهدی کوچک زاده چهرهتندرو مجلس هشتم و نهم، که میانه چندان خوبی هم با خبرنگارها نداشت، سنگ بنای اینمحدود سازی را گذاشت. او در دهم خرداد سال 90، یعنی درست زمانی که یکسال به پایانفعالیت مجلس هشتم زمان مانده بود، طرحی را که حاصل ایده پردازی خاص خودش بود را بهمجلس آورد؛ طرح دوفوریتی برای محدود کردن عکاسان و خبرنگارانمجلس.
کوچک زاده به دنبال این بود که با این طرحدوفوریتی، یک تبصره به ماده ۵ آیین‌نامه داخلی مجلس اضافه کند و براساس آن «تصویربرداری اعم از فیلم‌برداری و عکس‌برداری از جلسات مجلستنها در ۱۵ دقیقه شروع جلسات علنی» اجازه حضور داشته باشند.
از نظر کوچک زاده«برخی تصاویردر رسانه‌ها بهعنوان فعالیت مجلس منتشر می‌شود که باعث وهن مجلس است» واو حتی برای اثبات ادعایش در آن جلسه، تصاویری که نمایندگان را در حالت خواب وشوخی‌های خاص ثبت شده بود، را در مانیتور مجلس به نمایش گذاشت که موجب اعتراض برخیاز همکارانش هم شد.
هرچند دو فوریت این طرح رأی نیاورد اما جرقه های یک نگاه غلط راایجاد کرد و آتش حاصل از این ایده پردازی حتی در مجلس نهم هم دامان نمایندگان راگرفت.
*دست به یقه شدن آیین‌نامه ای مجلس نهم با عکاسان
عکس‌های حاشیه‌ای مجلس، آنقدر بر گرده نمایندگانسنگینی می‌کرد که حتی مجلس نهم هم برای حل این مشکل وارد گود شد. طرحی که کوچکزاده در مجلس هشتم کلید زده بود، سرانجام به صورت یک فوریتی به مجلس نهم رسید، تاخیال «مرد همیشه عصبانی مجلس»، راحت شود.
این بار کوچک زاده برای پیگیری خواسته اش تنهانبود، افرادی همچون رسایی در تیم کوچک زاده و در مقابل اهالی رسانه جای گیری کردهبودند.
کوچک زاده برای دستیابی به خواسته اش از هیچتلاشی حتی نام گذاری خبرنگارها تحت عنوان«هرزه نگار» کوتاهی نکرد. او در اسفند91، در جریان بررسی این موضوع گفته بود:«همه کسانی کهاینجا هستند درست است که عنوان‌شان خبرنگار است اما مثل اقشار مختلف که در بینآنها فاسد هم وجود دارد هرزه‌نگار هم در این قشر داریم و تنها نصف حرف‌های ما رامی‌نویسند.»
رسایی هم در آن روزهابرای آنکه حقانیت این طرح را اثبات کند، مدعی شده بود که «این عکس‌ها بهرقبای نمایندگان فروخته می‌شود.»
اما سرانجام پیشنهاد یکنماینده در آن جلسه راهگشا شد. جبار کوچکی‌نژاد نماینده ای بود که پیشنهاد حذف قیدزمان برای حضور عکاس‌ها در مجلس را مطرح کرد و در نهایت با حمایت چهره های فرهنگیمجلس نهم، بیژن نوباوه که معتقد بود«محدود کردن عکاسان و فیلمبرداران نمی‌توان حفظحریم خصوصی نمایندگان را تضمین کرد.»، این پرونده در مجلس نهم بسته شد.
البته ناگفته نماند که درآن زمان نادر قاضی‌پور جز معدود چهره هایی بود که با کلیات این طرح مخالفت کرد ودر آن زمان گفت:« مجلس نیز محلخواب نمایندگان نیست بلکه محل بحث و تبادل اطلاعات است.»،در واقع نماینده ارومیه در آن زمان بر نبود حریم خصوصی نمایندگان در مجلس بیشتر ازاین روزها اعتقاد داشت.
*خانه ملت یا خانهنمایندگان؟
تأکید نمایندگان بر حریمخصوصی و همچنین نشانه گرفتن عکاسان خبری به عنوان عامل حاشیه ساز در مجلس، دلایلمختلفی را در خود نهفته دارد، اما شاید بتوان مهم ترین دلیل را اشتباه نمایندگاندر تفاوت میان خانه ملت و خانه نمایندگان دانست. در واقع نمایندگانی که مجلس را بهعنوان محلی برای شوخی‌های خاص، چرت زدن، میوه خوردن و ... انتخاب می‌کنند، فراموشکردده اند که ساختمان سبز مجلس، خانه ملت است نه خانه نمایندگان!