نائب رییس سابق شورای شهر تهران ادامه داد: در ادبیات سیاسی بعد از انقلاب 57 دو تفکر مصطلح اصولگرایی و اصلاح طلبی در ذهن مردم و فعالان سیاسی براى رسيدن به اهداف خود فضا سازى شده است. متاسفانه امروز این دو تفکر در درون خودشان به چالش های جدی رسیده اند و حرفی و پاسخى برای گفتن در مقابل مردم خوب كشورمان ندارند و در نتیجه نتوانسته اند مشکلات مردم را آنطور که باید و شاید حل و فصل کنند.
وی خاطرنشان کرد: به عبارتی دقیق تر هنوز هم به جای آنکه مردم از مسئولین مطالبه ای داشته باشند، اين قاطبه مسئولین هستند كه از مردم طلبکار هستند. در شرایط کنونی مسئولان اجرايى اجازه مشارکت عمومى و حداکثری مردم را در اجرای امور نمی دهند و بيشتر به شعار بى عمل و غيرقابل اجرا بسنده مي كنند و تقريباً عوام فريبى در مديريت هاى اجرايى به يك عمل ثواب تبديل گشته است، فلذا عليرغم اينكه خودشان هنرهای لازم را برای مدیریت امور ندارند و روز به روز به نابساماني هاى كشور مى افزايند ولى با پررويى كامل حاضر نيستند از مردم عذر خواهى كنند و جاى خود را به افراد شايسته بدهند.
این فعال سیاسی اصول‌گرا افزود: بانگاهی گذرا به افزایش اعتراضات مردمی پر واضح است که مردم صبرشان نسبت به گروه های سیاسی و مديريت هاى اجرايى پایین آمده و آستانه تحمل آنها نسبت به هر دو گروه مورد ذکر به شدت کاهش یافته است. من اعتقاد دارم که در كشور انسان های والایی در جامعه اجرايى داریم که می توانند این مسائل را به راحتى مدیریت کنند البته به شرط آنکه مسئولان برای این افراد اقدام به نبش قبر نکرده و اجازه فعالیت مستمر به این نیروها داده شود. این باعث تاسف است که مجلس، شورا و دولت ما به صورت باندی و مافیا اداره می شود.
بیادی گفت: در چنین جوی قاعدتا ائتلاف سیاسی نیز معنی نخواهد داشت. یعنی فرقی نمی کند که اصولگراها یا اصلاح طلب ها با هم متحد شوند و یک لیست ارائه دهند تا بدین شکل رای مردم را جلب کنند. در حقیقت چنین اکت های سیاسی به معنی تشکیل یک امپراطوری خواهد بود که مردم در آن سهمی ندارند بلکه نقش مردم تنها رای دادن به یک لیست یا گروه خاص صاحب قدرت باندى خواهد بود.
27212