مازندمجلس: مسأله گفت‌ و‌گو در فضای سیاسی کشور و آنچه به نام «گفت‌ و‌گوی ملی» از سوی برخی مقام‌ها و کنشگران طی سال‌های اخیر مطرح شده، مورد اقبال جناح های سیاسی قرار گرفته است.

به نظر می رسد این‌ که گروه‌ها و جریان‌های مختلف بتوانند مسائلشان را در فضایی به دور از تشنج و پیش داوری مطرح کنند و به جای نفی یکدیگر خود را برای گفتن و شنیدن دیدگاه‌ها و نظرات متقابل آماده سازند، می‌تواند یکی از راه‌های اساسی برون رفت از بحران و حل مسائل مبتلابه در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور باشد.

هرچند این ضرورت در آغاز از سوی برخی گروه‌های سیاسی انکار و گاه تقبیح می‌شود، به نظر می‌رسد، طیف گسترده‌ای از کنشگران سیاسی به آن اعتقاد یافته‌اند و درباره آن سخن می‌گویند؛ امری که خود می‌تواند سبب تسریع و فراهم شدن بخشی از مقدمات گفت‌و‌گو باشد.

احمد مازنی در خصوص این موضوع و زمان شروع این بحث در کشور اظهار داشت: هم اکنون دقیقا وقت اجرای عملی طرح گفت و گوی ملی است. این طرح حدود یک سال و نیم پیش مطرح شد اما در آن زمان، شرایط کشور به گونه ای بود که خیلی ها واکنش مثبتی به این قضیه نداشتند، و احساس می‌کردند هر کس در هر نقطه و در همان جا و از موضع قدرت مسائل کشور را حل کند و نیاز به تعامل با جریان‌های دیگر ندارد.

اما امروز در موقعیتی دیگر قرار گرفته‌ایم و در آستانه ورود به دهه 50 انقلاب اسلامی به صورت جدی به چالش کشیده شده است، این چالش، هم مربوط به اساس و مبانی و هم درباره کارآمدی و آثار عملی بوده است. طبیعی است در چنین فضایی، کسانی که در مجموعه این انقلاب و تحقق و تداوم آن مؤثر بوده اند، مروری بر عملکرد خود داشته باشند و حرف های مردم و همدیگر را بشنوند و به شنیدن بیش از گفتن اهمیت دهند و برای آن زمان بگذارند. همچنین متناسب با ورود به دهه بعدی، مانیفست مشخصی داشته باشند تا نتوان برای ادامه جریان انقلاب در کشور راهی ترسیم نمایند.

این نماینده درباره ابزارهای این گفت وگو و مراحل آن گفت: جامعه ما از نظر تاریخی و فرهنگی، جامعه ای بوده که بیشتر به تک گویی عادت کرده و کمتر به گفت و گو و گفت و شنود اهمیت داده است؛ بنابراین، به اعتقاد من، باید همه مردم به نوعی در این حوزه ورود کرده تا به گفت و گو عادت کنند و به آن خو گیرند.

وی گفت: این باید به یک فرهنگ تبدیل شود، اینکه گفته می شود باید با سران در این باره گفت وگو کرد تا حل شود، کافی نیست، بلکه همه باید درگیر این موضوع شوند؛ برای مثال چند سال پیش، رهبری کرسی آزاداندیشی در دانشگاه ها را مطرح کردند؛ پس هم اکنون نیز اجازه دهند، دانشجوها آزادانه هر آنچه می خواهند، بگویند و آزادی بیان و آزادی پس از بیان نیز وجود داشته باشد.

وی ادامه داد: طبق اصل 27 قانون اساسی، وزارت کشور می تواند جاهایی را معین کند که هرکس به وضع موجود اعتراض دارد، اعتراضات خود را بیان کند و این اعتراضات شنیده شود و احزاب و جناح های مختلف نیز با یکدیگر نشست داشته باشند و موضع و نقاط مشترک خود را بیان کنند و در نقاط مشترک با یکدیگر پیش بروند. شخصیت های تأثیرگذار نیز با یکدیگر تعامل و دیدار و گفت و گو داشته باشند و در چهارچوب مبانی مشترک بحث نمایند، اگر در وضع موجود اشتباهاتی می بینند، آن را بیان کنند و به نفع مطلوب به نفع ملت پیش بروند.

مازنی با بیان اینکه خبرهای خوشی نیز در این باره وجود دارد و قدم‌هایی نیز برداشته شده است گفت: خوشبختانه دیدارهایی بین باهنر و عارف برگزار شده، همچنین دیداری با حدادعادل صورت گرفته و در این یک سال و نیم، با بیش از سی تن از افراد و بزرگان تأثیرگذار دیدار داشته ایم.

همچنین در راستای این دیدارها با افرادی مانند سید محمد خاتمی، احمد ناطق نوری، احمد توکلی، محمد حسن ابوترابی و چندین نفر دیگر که تعداد آنها به بیش از سی تن می رسید، دیدار صورت گرفته و آخرین نفر آنها نیز آقای باهنر بود. البته در بین این افراد با چهره های اقتصادی مانند فرشاد مومنی و شخصیت های روزنامه نگار و اجتماعی مانند عباس عبدی و علمای و روحانیون نزدیک به رهبری ماننداختری و پور محمدی دیدارهای صورت گرفته که همه این افراد امروز بر ضرورت گفت و گوی ملی تأکید دارند.

وی در پاسخ به اینکه مبنای این گفت وگوها چه بود، گفت: در قدم اول، تنها گفت وگو بوده و در مرحله بعدی رسیدن به درک مشترک از یک وضع موجود؛ بنابراین باید نخست به یک نکته واقعی برسیم و بعد از آن گفت وگو کنیم که برای ادامه راه باید چکار کرد.

این نماینده مجلس با اشاره به نا آرامی های ماه گذشته گفت: در اصل ضرورت گفت وگو همه جناح ها متفق بودند؛ اما سوءتفاهم‎‌هایی در کشور وجود داشت که جرأت لازم برای اینکه این همراهی شروع شود را کم می کرد اما به مرور این مشکل در حال حل شدن است و نقل قول ها به یکدیگر نزدیک‌تر شده است.

وی در پایان یادآور شد: هم اکنون فرق زیادی بین حرف های خاتمی، عارف و باهنر درباره ضرورت گفت وگو وجود ندارد، خوب این حوادث هم طبعا به این کار شتاب داده و همه درواقع به این نتیجه رسیده اند که باید زودتر این پرسه طی شود و گفت و گوی ملی صورت گیرد.