اختصاصی مازندمجلس: پس از استقرار دولت نهم و نفوذ اسفندیار رحیم مشایی در دولت‌های نهم و دهم از یک سو همچنین انتصاب برخی وزرا و مدیران ارشد این دولت‌ها از میان رجال سیاسی مازندران به نظر می‌رسید عرصه فعالیت برای برخی خواص سیاسی استان در سطح ملی هموارتر شد، لذا همچنان که برخی تازه به منصب رسیده‌ها آسمان و ریسمان بافته و در تعریف و تمجید از رئیس دولت نهم و دهم قلم فرسایی یا نطق‌های آتشین می‌نمودند در مازندران نیز وضع بر همین منوال بود اما در دو سال پایانی دولت دهم و با روشن‌تر شدن زوایای مختلف دولت احمدی‌نژاد کمی از رگ گردن حامیانش فروکش نمود.
در مازندران نیز حامیان احمدی‌نژاد طی سال‌های ۸4 تا ۹۰ مواضعی نزدیک به هم داشته‌اند تا اینکه در نهایت با توصیه رهبر انقلاب مبنی بر عدم کاندیداتوری احمدی‌نژاد در انتخابات عملا جمع وسیعی از حامیان احمدی نژاد در مازندران ریزش کرده و ترجیح دادند در قالب گفتمان اصولگرایی مواضع خود را پیگیری نمایند اما حلقه محدودی نیز با نظریه پردازی‌های خاص با تفسیرهای مختلف از نظر رهبری مبنی بر عدم شرکت احمدی نژاد در انتخابات سعی نموده‌اند اینگونه وانمود نمایند کاندیداتوری احمدی‌نژاد در انتخابات در کنار گفتمان اصولگرایی، اصلاح طلبی و تکنوکرات‌ها چهار ضلعی انتخابات را شکل خواهد داد.
این جریان که همه منتقدین خود و حتی هم طیف‌های سیاسی را با تیزی زبان و قلم منوازد طی چند سال اخیر و مخصوصا یک سال گذشته رئیس جمهور محبوبشان ارکان مختلف نظام را مورد تهاجم قرار داده است نه تنها از وی اعلام برائت ننموده است بله نسبت به آن سکوت اختیار نموده است.
در این میان جریان شناسنامه‌دار و اصیل اصولگرای مازندران که با تطور سال‌ها مواضع آنان کمترین اعوجاج را داشته است ضروری است با مرور مواضع برخی از مدعیان اصولگرایی سابق و حامیان گفتمان احمدی‌نژاد حاضر با خط کشی شفاف و مشخص هوشیارانه فرصت صحنه سازی انتخابات مجلس یازدهم را از آنان بگیرد.
با رصد مواضع برخی از مسئولین دولت احمدی‌نژاد در مازندران می‌توان جریان اصیل و بلند طبع را شناخت همچنان که استاندار دولت احمدی‌نژاد در مازندران پس از رصد مواضع وی با صراحت از این گفتمان فاصله می‌گیرد و یا با رصد مواضع معاون سیاسی دولت احمدی‌نژاد در مازندران طی سال‌های دولت روحانی می‌بینیم که چگونه نجیبانه به حوزه دانشگاهی پرداخته و برای بازگشت به قدرت صبوری می‌نماید نه آنکه هتاکانه طی تمام سال‌های دولت یازدهم به آن حمله نماید و به تخریب گفتمان اعتدال بپردازد.
امروز نیز بخشی از هزینه‌زایی احمدی‌نژاد به سبب قرار نگرفتن در قدرت است لذا جریان اصیل اصوگرایی مازندران ضروری است افرادی که نه جنبه بهره‌گیری صحیح از قدرت سیاسی و مدیرتی را داشته و نه جنبه دوری از قدرت را در هندسه انتخابات مجلس یازدهم جای ندهند تا آنان به زعم خود با گفتمان احمدی نژاد به میدان آیند تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد.