مازندمجلس: طی روزهای گذشته خبری در خروجی سایت ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران قرار گرفت که موجب قلقلک حافظه تاریخی اعضای تحریریه این پایگاه خبری شد.
محمود شالویی، مدیرکل ارشاد اسلامی مازندران، چهارم بهمن ماه پس از تشکیل جلسه با پیمانکار و مدیر پروژه ساختوساز تالار فرهنگی و هنری ساری با تأکید بر اهمیت این تالار میگوید: «اکثر بخشهای اساسی و حیاتی این مجتمع ساخته شده و بنابر گزارش پیمانکاران، تاکنون ٨٣ درصد پیشرفت فیزیکی داشته و با برنامهریزیهای انجام شده و پیگیریهای صورت گرفته بزودی قابل بهرهبرداری خواهد بود.»
رسانهها طی سالهای اخیر همواره از زوایای مختلف در تفسیر واژه بزودی در فرهنگ لغت مدیران سخن گفتهاند. همچنین در دهه اخیر که شهر ساری شاهد احداث این تالار بوده همواره دلایل متعددی به عنوان علت به تاخیر افتادن این پروژه مطرح شده است. اما این متن نگاهی است به درصد پیشرفت پروژه موسوم به تالار مرکزی ساری از نگاه مدیران. لازم است بدانید عملیات کلنگزنی این پروژه در سال 86 انجام و مقرر شده بود که ظرف مدت سه سال این مجموعه بزرگ فرهنگی در مرکز استان مازندران به بهرهبرداری برسد.
امروز هفتم بهمن سال 97 است. یازده سال از شروع احداث این پروژه گذشته است و سه روز قبل مدیرکل وقت از پیشرفت 83درصدی آن گفته است.. در ادامه توجه شما را به چند تیتر درخصوص زمان بهره برداری و میزان پیشرفت فیزیکی این پروژه جلب میکنم.
1. جواد واحدی، فرماندار وقت ساری: تالار مرکزی ساری از طرحهای مهر ماندگار دولت دهم است که با پیشرفت مناسب 87درصدی در حال ساخت است. (سایت ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران، بهمن 91)
2. پیشرفت 86 درصدی تالار فرهنگ و هنر ساری (ایسنا، دی ماه 93)
3. احد جاودانی، مدیر کل وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران: تالار مرکزی ساری با 95 درصد پیشرفت فیزیکی تا پایان بهار سال 97 به بهره برداری میرسد. (خبرگزاری شبستان، دی ماه 96)
4. ٨٣ درصد پیشرفت فیزیکی در تالار مرکزی ساری (سایت ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران، بهمن 97)
تناقض در درصدهای ارائه شده من باب پیشرفت فیزیکی این تالار سوالاتی را به ذهن متبادر میسازد. آیا مسئولان استان از اهمیت شفافیت در اطلاعرسانی و گزارش منطبق با واقعیت به رسانهها اطلاع دارند؟ چطور یک مسئول در بهمن 91 از پیشرفت 87 درصدی سخن میگوید اما درست 4 سال بعد 4 درصد از میزان پیشرفت فیزیکی سازه کاسته میشود؟ آیا از نگاه مسئولان، مخاطبان و رسانهها فاقد قدرت تحلیل و حافظه تاریخی هستند که این حجم از تناقض را به خورد آنها میدهند؟ یا اینکه پیمانکاران از روح لطیف و نگاه هنری آنها سوء استفاده کرده و آنچنان در مسیر صداقت گام بر نداشتند؟
نکته مغفول مانده در سرعت کند پروژهها این است که امروزه بر اساس نظر جامعه شناسان فاصله نسلها 5 سال میباشد و عملا مجتمع فرهنگی - هنری ساری دو نسل فرهنگی استان را از خود محروم کرده است لذا برخی از پروژههای فرهنگی زمانی به نقطه بهرهبرداری میرسند که نیاز و ضرورت آن از دست رفته و یا حداقل از شدت آن کاسته شده و نیازهای جدیدی مطرح است.