اختصاصی مازندمجلس: قائمشهر از سالهای دور شاهد فعالیت احزاب و جریانهای گوناگون سیاسی بوده و بیدلیل نیست که به این نام (سیاسیترین شهر) اشتهار دارد. ضمن اینکه به دلیل گستردگی جغرافیایی و قومی و فرهنگیِ این حوزه انتخابیه، پیچیدگیهای منحصر به فردی در مناسبات انتخاباتی این حوزه حاکم بوده و هست.
عبدا... رضیان در شرایطی توانست به عنوان نمایندهی لیست امید راهی بهارستان شود که بسیاری ازکاندیداهای اصلاحطلبان و میانهروها رد صلاحیت شده بودند.
این که چرا وی بعد از راهیابی به مجلس به عضویت فراکسیون امید درنیامد و اگر نمایندهی حامی دولت است دقیقا چه کمکی به دولت کرده و یا حتی در مدت سه سال دورهی نمایندگی ایشان چه اتفاق مثبتی برای حوزه انتخابیه رخ داد مورد بحث نیست و بعدا باید به آن پرداخته شود.
اما چیزی که از رضیان مورد انتقاد و پرسش است انتشار اخباری غیررسمی است مبنی بر این که ایشان نه قصد دارد شأن یک نماینده را حفظ نماید و نه احترامی برای حقیقت تفکیک قوا قائل است.
شنیدهها حاکی از نوعی رفتار است که عبارت است از یک دورهی طولانی تلاش بیوقفهی ایشان برای تغییر فرماندار قائمشهر. چنانچه این شنیدهها صحت داشته باشد باید تصریح کرد که مخالفت رضیان با مهدی محمدی فرماندار قائمشهر نه دلایل فنی دارد و نه از ضعف و کاستی فرماندار سرچشمه میگیرد.
حدود شش سال مدیریت محمدی در فرمانداری قائم شهر گویای این حقیقت است که علاوه بر رضایت مقامات ارشد استان، مردم نیز از عملکرد وی رضایت دارند. تجربهی چندین سالهی مردی که به شیخ فرمانداران معروف است موجب شد که در مواقع مختلف موفق به مدیریت بحرانهای مختلف شود. البته ممکن است به محمدی نیز مانند هر مدیری انتقاداتی وارد باشد.
اما کیست که نداند انتقادات و مخالفتهای برخی اصلاحطلبان شهر به محمدی، ریشه در مسائل و منافع شخصی دارد؟
انتظار میرود آقای رضیان جهت تنویر افکارعمومی توضیح دهند که اگر قضیهی فوق الاشاره صحت داشته باشد تحرکات بیامان ایشان به منظور تغییر فرماندار قائمشهر در حالی که مدت زمان اندکی تا انتخابات مجلس باقی مانده با چه هدفی صورت میگیرد؟
شخص آقای رضیان میداند و ما نیز به خوبی میدانیم که دستورات برخی از تصمیمگیریهای اصلاحطلبان قائم شهر از جای به خصوصی صادر میشود. در واقع سرنخها دست کسی است که دوست دارد "ارباب" باشد و تلاشهای وی و اطرافیانش برای تحقق این آرزو اتفاقات ناخوشایند فراوانی را در انتخابات سال ۹۴ رقم زد و بدعتهای ناپسندی را پایه گذاشت که زیانهای آن متوجه اصلاحطلبان شد و البته ناگفته پیداست که وجود "محمدی" در کسوت فرماندار شهر خوشایند ارباب نیست.
وقتی شنیده میشود نمایندهای در آستانهی انتخابات عزم خود را جزم کرده تا به هر طریق ممکن و با انواع روشهای دور از جایگاه یک قانونگذار، فرماندار شهر خود را تغییر دهد، به غیر از تلاش و کوشش جهت زمینه سازی مهندسی انتخابات چه تحلیلی باقی میماند؟
با توجه به تسلط محمدی در برگزار کردن انتخابات سالم و مسدود شدن راههای مختلف مهندسی آرا، ارباب هم میداند که انتخابات منتج به نتیجهی دلخواه او نخواهد شد.
رضیان میخواهد برای یک دورهی دیگر هم بر صندلی سبز مجلس بنشیند اما این تذکر به وی لازم است که تغییر فرماندار در قائمشهر تنها به سود ارباب و محفل هم پیمان وی رقم خواهد خورد.
آقای رضیان بداند که ارباب به وعدههایی که میدهد جامهی عمل نمیپوشاند. او با همه در حال بازی است، حتی با نزدیکترین و وفادارترین دوستانش.
شاید آقای رضیان بدعهدیهای ارباب در دور اول انخابات مجلس در سال ۹۴ را فراموش کرده و یا رفتارهای عجیب وی و یارانش را در دور دوم همان انتخابات به یاد نمیآورد!
ضمن این که نمایندهای که عملکرد مناسب و قابل دفاعی داشته باشد میتواند امیدوار باشد که مجددا رأی مردم را کسب نماید و نیازی به فشارهای گوناگون و بازیهای پشت پرده ندارد و ای کاش رضیان این حجم از توان و تلاش خود را صرف حل بخشی از مشکلات حوزهی انتخابیه مینمود.
علاوه بر همهی اینها رضیان که در گذشتهای نزدیک ردای قضاوت بر تن داشت و قطعا دخالت در کار قضاوت از سوی مقامی غیر از قاضی را تحمل نمیکرد و مجاز نمیدانست اکنون چگونه دخالت نیروی مقننه در قوای مجریه را توجیه میکند؟
شایسته است که آقای رضیان توضیحاتی در رد یا تایید شایعات مطروحه به موکلان خویش ارائه نماید. این را هم رضیان بد نیست بداند که اگر از ابتدای حضور در مجلس، ایشان توانست بدون وجود نقد و پرسش منتقدان به کار خود بپردازد دلیل بر حسن عملکرد وی نبود
و لازم به ذکر است که فعالان و جوانان اصلاحطلب علاوه بر آن که به وقت مقتضی وی را مورد صریحترین انتقادات و سوالها قرار خواهند داد، در اسرع وقت نسبت به تشکیل کمپینی در حمایت از فرماندار و جمع آوری امضا اقدام خواهند نمود.
محمد زمان پور - فعال سیاسی اصلاح طلب