مازندمجلس: نخستین بار دی ماه 96 بود که جبهه نیروهای مردمی انقلاب اعلام موجودیت کرد. مجموعهای که مدعی بود قرار است چتری باشد گسترده بر سر اصولگرایان، چتری که البته از همان ابتدا فراگیری لازم را نداشت.
بعد از انتخابات مجلس دهم و شورایشهر پنجم و پیروزی لیست اصلاحطلبان در هر دو جبهه انتخاباتی، اصولگرایان دست به کار شدند تا ورق را برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم به نفع خود برگردانند، آنها با تشکیل جبهه مردمی نیروهای انقلاب (جمنا) وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری شدند؛ انتخاباتی که البته نتیجهای به نفع اصولگرایان نداشت.
این جبهه اگرچه با شعار چتر فراگیر در جریان اصولگرایی اعلام موجودیت کرد اما از همان ابتدا با اقبال بزرگان اصولگرا روبرو نشد. در همان روزهای ابتدایی تشکیل جبهه مردمی نیروهای انقلاب علی لاریجانی رئیس مجلس در پاسخ به اینکه آیا اعضای جمنا برای حضور در این تشکل به شما رجوع کردهاند گفت: "باید بگویم نه، خبری به من ندادند و البته تشکر میکنیم که خبر ندادند چون فرصتی نداشتم که در جلساتشان شرکت کنم. محمدرضا باهنر هم که دبیرکلی جبهه پیروان را برعهده داشت گاه و بیگاه از روند حرکتی این جبهه انتقاد می کرد.
البته جمنا در ادامه راه هم موفقیتی حاصل نکرد چرا که قالیباف پرچم نواصولگرایی برافراشت و جبهه پایداری هم صراحتا ادغام شدن در جمنا را منتفی اعلام کرد، در این میان دو تشکل سنتی و استخوان دار در جریان اصولگرایی یعنی جبهه پیروان خط امام ورهبری و جامعه روحانیت مبارز هم پیوندی با جمنا برقرار نکردند به این معنی که جبهه پیروان خط امام و رهبری خواستار طراحی مدل جدیدی از کار تشکیلاتی شد و جامعه روحانیت نیز سعی کرد سکوت پیشه کند و خود را فراتر از گروههای سیاسی بداند بنابراین نامش با جمنا گره نخورد.
همین افتراقها بود که شکستی را در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم متوجه جریان اصولگرایی کرد، اگرچه جمنا توانست تعدد نامزدهای اصولگرا را با مدیریت دستوری خود به نامزد واحد برساند اما نتیجه دلخواه را کسب نکرد. اگرچه عدم اقبال برخی تشکل های اصولگرا جمنا را در انتخابات ریاست جمهوری ناکام گذاشت اما گفته می شود نبود روندی دموکراتیک و وجود ابهاماتی در جریان فعالیت انتخاباتی این مجموعه نیز در به حاشیه رفتن آن بی تاثیر نبود.
اما انتقادات به ساختار و عملکرد جمنا محدود به دوران انتخابات نبود؛ بعد از آن هم گروههای اصولگرایی به انحاء مختلف ایراداتی را متوجه جمنا دانستند. در همین زمینه محسن کوهکن گفت: "جمنا به پوشش حداکثری اصولگرایان اعتقادی نداشت، این طور نبود که جمنا تشکیل شود تا بعد از انتخابات ریاست جمهوری هدایت اصولگرایان را به دست بگیرد. جمنا برای انتخابات ریاست جمهوری تشکیل و بعد از آن مأموریتش تمام شد."
مجتبی ذوالنوری از همراهان جبهه پایداری نیز در گفت وگویی "جمنا" را "پخشنا" نامید و گفت: ضعف جریان انقلابی همین است که گلهایش را برای دقیقه ی نود که نه بلکه برای وقت اضافه میگذارد و در آخر هم گل به خودی میزند.
در پی همین انتقادات بود که بعد از انتخابات ریاست جمهوری و عدم موفقیت جمنا، شورای وحدت اصولگرایان با محوریت ابراهیم رئیسی آغاز به کار کرد، شورایی که بنا داشت با جذب همه احزاب همسو در جریان اصولگرایی از اختلافات کاسته و بر اشتراکات بیفزاید که البته با انتصاب ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس قوه قضائیه آتش فعالیت شورای وحدت بیش از پیش فروکش کرد.
این روزها و با نزدیک شدن به انتخابات 98 اما بار دیگر نام شورای وحدت اصولگرایان به ریاست حداد عادل بر سر زبانها افتاده است، شورایی که گفته میشود در حال تدوین ساز وکاری برای وحدت و ائتلاف و ارائه لیست واحد در انتخابات پیش رو برای اصولگرایان است تا با ترکیب جدیدی از نیروهای انقلابی و ارزشی وارد انتخابات شوند. گرچه در روزهای ابتدایی نام برخی چهره ها چون قالیباف، محسن رضایی و سعید جلیلی در جلسات این شورا مطرح بود اما به نظر می رسد قالیباف با فراخوانی که اخیرا داد عملا راه خود را از این شورا جدا کرده باشد. شورایی که به نظر می رسد شالوده اصلی آن را همان جمنایی ها تشکیل می دهند اما هستند برخی جمنایی ها که بی تمایل نیستن این جبهه بار دیگر محور وحدت اصولگرایان قرار گیرد.