اختصاصی مازندمجلس: اولین همایش زن و مشارکت اجتماعی به مناسبت روز تشکلها و مشارکت اجتماعی برگزار شد.سویه و موضوع آن تشکلهای سلامتمحور و خیرین زن این حوزه بود.همایش یک پسوند را با خود داشت که به موضوع مهم و چالشبرانگیز حداقل یک دهه اخیر کشور نظر دارد؛مشارکت اجتماعی زنان.اگرچه در گفتمان انقلاب اسلامی بر حضور زنان در عرصههای اجتماعی تأکید شده است اما این مهم هنوز به دلایل عدیده محقق و میسر نشده است.مصداق این مدعا نیز رتبه پایین ایران در برابرهای جنسیتی است که توسط سازمان ملل متحد ارائهشده است.
همیشه اولین اقدامات و زمینهسازیها با دو احتمال روبرو است .یا مسیر شروعشده به فرایند تبدیلشده و به اهداف خود نزدیک میشود یا به بنبست رسیده و از چشمانداز موردنظر منحرف میشود.این همایش نقطه عطفی در مشارکت اجتماعی زنان خواهد بود .موفقیت زنان حوزه نهادهای سلامت میتواند کارنامه خوبی را در این برهه حساس از حضور اجتماعی زنان ارائه دهد. از سوی دیگر میتوان از این تجربه موفق که به کمک همت و تفکر عالی کمک به هم نوع از راه درست و نهادی شکلگرفته در سایر عرصههای مشارکت اجتماعی یاری جست.این توان در کنار سایر فعالیتهای فردی و جمعی و نهادی زنان مازندران میتواند به تئوریزه و تاریخمند کردن موفقیت حضور زنان در عرصههای اجتماعی بی انجامد.
در متن این همایش سخنرانی دکتر الهام ملکزاده حاوی نکات و سرفصلهایی بود که میتواند به حضور اجتماعی زنان در مازندران و ایران بعدی جدید ببخشد.ایشان که دکترا و محقق حوزه تاریخ است در تبارشناسی حضور اجتماعی،سیاسی و مدنی زنان به نکات ویژهای اشاره کردند.دکتر ملکزاده که پژوهشهایی در حوزه فعالیت نهادهای با محوریت زنان دارد با استناد به شاهنامه ، پیشینه حضور زنان در تاریخ ایران را ریشهدار دانست.شکلگیری یک تشکل سلامتمحور توسط ارامنه یک سال پیش از شروع مشروطه نشان از وجود ظرفیتهای مستعد فرهنگی ؛سیاسی دارد.ملکزاده در مورد حضور زنان در مجالس بیست و دوم و بیست و سوم که منجر به تصویب قوانین حمایت زنان شد به مراجعه آنان به مراجع تقلید نجف اشاره کردند که بهواسطه اطمینان از تناسب قانون و شرع بود
نکات طرحشده در سخنرانی دکتر ملکزاده شامل زیر متنهای قابلتأملی است.نخست آنکه زمینه و بسترهای فرهنگی و تاریخی مشارکت زنان در ایران وجود داشته است. دوم تکثرگرایی فرهنگی و سیاسی میتواند به شکلگیری حضور نهادی کمک شایانی کند. سوم زنان فعال در حوزههای سیاسی و اجتماعی ،ظرفیتها و ظرافتهای فرهنگی جامعه را بهخوبی میشناسند.اما سؤال اصلی این است که این توانمندی عظیم از ذخایر سیاسی،اجتماعی و فرهنگی موجود در ایران چرا تاکنون به بالفعل شدن حضور حداکثری زنان تبدیل نشده است. پرسشی که پاسخ به آن میتواند به تصمیم سازی و سیاستگذاریها خط و مشی صحیح ارائه کند.
در سخنان دکتر عالیه زمانی مدیرمسئول خیریه مردمنهاد همت عالی، مادرانگی و ضرورت سرایت آن در مشارکتهای سیاسی-اجتماعی زنان طرح شد .اصطلاح مادرانگی که بر فرهنگی شدن زن اشاره دارد از مفاهیم مهم و جدیدی است که بهضرورت ایجاد تغییر لحن در عرصههای سیاسی و اجتماعی تأکید دارد.مادرانگی با این تعریف شامل همه توانمندیهای همچون عقلانیت عاطفی .ایثار منطقی و بیمرزی احساسات مادرانه است.در کنار این ظرفیتها بازتولید جامعه از طریق زایش و تربیت نسلها و انتقال عاطفی ارزشها نیز هست که به شکلگیری نظم اجتماعی نظر دارد.همین ویژگیهای مادرانگی است که حضور آن را برای ایجاد تغییرات اساسی در عرصه سیاسی الزامی کرده است.
نخستین همایش زن و مشارکت اجتماعی مازندران اگرچه با محوریت نهادهای خیریه سلامت برگزار شد اما حامل پیامها و افقها ی جدیدی برای گسترش مشارکت اجتماعی زنان بود.باید منتظر بود تا پیام این نشست گسترشیافته و تأثیرات آن متعین شود.
حسین تادعلی زاده