اختصاصی مازندمجلس: مسئولیت اجتماعی اصطلاحی جامعهشناختی با رویکرد نقش و تعهد اجتماعی است. علاقه به اتفاقات جامعه و شرکت در آن، انجام کارهای خیریه برای حل مشکلات و از منظر اخلاقی حساسیت نسبت به مسائل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و محیطی از مبانی مسئولیتپذیری اجتماعی قلمداد میگردد.
نقش اجتماعی یکی از متغیرهای مسئولیتپذیری بوده که ناظر بر الگوهای رفتاری مبتنی بر شرع، قانون و عرف است. نقش اجتماعی محوّلی، اکتسابی یا انتسابی است. الگوهایی که بر نقش اجتماعی مترتب بوده باهدف ترسیم یک نظم اجتماعی انتخابشده است. در جریان نظری- عملی (اپیستمه) پس از انقلاب اسلامی واژه و مفهوم مسئولیت به جای مدیریت یا ریاست شکل گرفت که حامل این معنا است که ضرورت نخست و اساسی در پذیرش نقش یا اعطای آن داشتن حس مسئولیت است.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی نقش و کارکردهای چندبعدی و گستردهای دارند این نهاد مستقل در عرصههای سیاست گذاری و تصمیم سازی فعال بوده و نقش قانون گذار و ناظر بر اجرای قانون می باشند حضور در چنین عرصهای متضمن داشتن حس مسئولیت اجتماعی است. همانگونه که ذکر شد نقش اجتماعی الگوهای رفتاری را باهدف ایجاد نظم اجتماعی معین میکند. نمایندگان مردم که وکلای انتخابی آنان هستند بر مبنای قانون، عرف و شرع میبایست صاحب الگوهای رفتاری، پنداری و گفتاری باشند. قطعنظر از آنکه ضروری است تا توان، علم و مهارت لازم را در تصدی پست دارا باشند باید به خصوصیاتی همچون پاک دستی، علاقه به تغییر، منتقد بودن و نقدپذیری و داشتن منظر اخلاقی و احساس مسئولیت نیز مزین باشند.
شایان توجه آنکه نقش اجتماعی مردم در حوزه مسئولیتپذیری انتخاب، نیز نباید نادیده گرفته شود. ایده اجتماعی که جامعه درصدد تحقق آن است تنها در سایه حضور و مشارکت فعال آنان میسر است. تحقیق دقیق درگذشته افراد و آگاهی و اطمینان از حساسیت و توجه نامزدهای نمایندگی مجلس به مسائل اجتماعی و تلاشهای فردی و نهادسازیشان درراه مرتفع نمودن نیازهای اجتماعی، آزاداندیشی، مبارزه با ویژه خواری، تحولخواهی و نقدپذیری آنان از مصادیق پذیری انتخاب است.
فقر، فساد سازمانیافته، عدم شفافیت، اختلافات شدید طبقاتی از مهمترین معضلات اقتصادی کشور است. معضلی که بر وجوه سیاسی اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و زیستمحیطی تأثیر منفی گذارده است. نمایندگان مجلس میبایست علاوه بر تصویب لوایح و قوانین بازدارنده که این بحران را مهار کنند بلکه خود نیز در سبک زندگی و سلوک عملی به آن پایبند باشند. شائبههایی از زد و بند و فساد نمایندگان در شبکههای جمعی و اجتماعی طرح میشود که رفتار خود نمایندگان به آن دامن زده است. جهش درآمدی و معیشتی آنان و یافته شدن ردپای خود یا وابستگانشان در هیئتمدیره شرکتها و مؤسسات مالی و تولیدی و اقتصادی و سهامداری در شرکتهای خصوصی پرسشهای اساسی را در مورد مسئولیتپذیری آنان پدید آورده است.
نظم اجتماعیای که جامعه ایران خواستار آن است همچون هر جامعه دیگری عدالت بنیان است؛ اما خصوصیت باز آن بنا شدن آن بر قانون و شریعت است. همین متغیر شریعت وظیفهای را برای مشمولین خاصه نمایندگان معین میسازد که به آنان تأکید میکند تا با مسئولیتپذیری بیشتری در حوزههای خصوصی و عمومی خود گام بردارند. نقش و جایگاه اجتماعی اعطاشده به نمایندگان مجلس شورای اسلامی حاوی پیامی روشن برای وکلای مردم در این نهاد است. جایگاه رفیع نمایندگی، وظایف سنگینی را به همراه دارد خصوصاً در این زمان که کشور با پدیدههای منفی دستبهگریبان است.