مازندمجلس: صبح چهارشنبه ۶ شهریورماه و در جریان هفته دولت چهارمین جلسه شورای اداری شهرستان فریدونکنار، به ریاست نصیریکناری فرماندار و با حضور مسئولین ادارات و دستگاهها برگزار شد.
این جلسه با معرفی و تجلیل از مدیران و کارمندان نمونه ادارات، در اردوگاه شهید رجایی این شهرستان برگزار شد.
براساس برخی اخبار منتشر شده در فضای مجازی ظاهرا در بخشهایی از این مراسم شخصی که چندی پیش به عنوان مشارکت در صدور پروانههای ساختمانی در اراضی زراعی و خارج از بافت روستایی و تحصیل مال از طریق نامشروع اقدام کرده و سابقه دستگیری داشت مورد تقدیر قرار گرفت.
برای پیگیری بیشتر و اطلاع از دیگر زوایای این اتفاق گفتوگویی با محمدمهدی نصیری کناری فرماندار فریدونکنار ترتیب دادیم.
وی در این گفتوگو ضمن عذرخواهی بابت وقوع این اتفاق، برخی ناهماهنگی ها را علت تقدیر از این فرد دانست و همچنین در ادامه متنی را در اختیار خبرنگار مازندمجلس گذاشت که عیناً منتشر خواهد شد.
نصیری در بخشهایی از این گفتوگو عنوان کرد: این اتفاق یک اشتباه محرز از سوی همکاران ما بود. قرار بود تنها یکی از همکاران که در طرح دریا درخشان عمل کرد؛ مورد تقدیر قرار گیرد. بنده خودم هم در جلسه شگفتزده شدم. خواستم میکروفون را بگیرم اما بخشدار نگذاشت.
وی افزود: متاسفانه این اتفاق رخ داد و در نهایت مسئولیتش با من است. با تواضع عذرخواهی میکنم. این اتفاق ناخواسته و در فضایی صورت گرفت که ما به همکاران خود اعتماد کرده بودیم.
فرماندار فریدونکنار با اشاره به دفاع تمام قدش از دولت در جلسه شورای اداری عنوان کرد: در جلسه شورای اداری از مجموع نهاد های دولتی و فرمانداری دفاع کردم تا این موضوع هم زمینهای برای برخی شیطنت ها ایجاد کند.
نصیری پس از اتمام گفتوگو متنی را در اختیار خبرنگار مازندمجلس گذاشت که عینا در ادامه می آید:
"چون لاله واژگون، سرافکنده، سرخگون
غرق در عرقِ سردِ تشویر می شویم.
سالها پیش که این بیت می سرودم، گمان نمی بردم،در چنین روزهایی،این چنین حدیث نفسم باشد.
شرمندگیِ بسیار این روزهایم، چونان ابری تیره بر ذهن و ضمیرم سایه افکن است.
دعویِ همیشه ی این داعی "احترام نهادی" بوده و بارها از "تعامل بین نهادی" سخن گفته،اکنون امًا به تغافل و تجاهلِ اگر نگویم، کینه گشایی دیگران ، از شلوغی ِ انبوهِ کارها و امور اداری و درگیریِ مناسباتِ بسیار این هفته ،بازی چنان رقم خورد ، یا بهتر چنان بازی را رقم زدند که با دست من، تلقی توهین و چنگ اندازی به دیگر نهادها ( من جمله دادستانی و واجا ) متبادر به ذهن شده است.
گرچه بر آنان که از نزدیک میشناسندم، پوشیده نیست که این خادم ، کمک کار و همراه همیشه ی تلاشهای این برادران گرامی در پیرایشِ نظامِ دیوانی از آلودگیها بوده و اتفاق اخیر را جز به آنچه که در سطور بالا معنون شد تلقی نخواهند کرد و انشالله که این غفلت را نیز خواهند بخشید اما رنجش اصلی، عدمِ رضایتمندی و نابخشودنِ اعماقِ وجوداین ناچیز از خود است،چرا که کم کاری یا هرچه بر آن نام بگذاری از مسئولیت نهایی من نخواهد کاست، جز تخدیشِ "احترام نهادی" بیفزا بر آن احترام عمیقِ و دوستیِ ژرفی که بین این بنده با جنابِ دادستان دانشمند شهرستان، قاضی برخورِ عزیز و برادر خوبم جناب مرعشی حاکم بود و این اتفاق ناخوش ناسپاسی از این مهربانیِ هماره دوستان از سوی بنده قلمداد می شود، خدای نا کرده
و اعتذارِ بی انتهای من، چیزی از این شرمساری درونی نخواهد کاست، گرچه با مهربانی ، عطوفت و رافتی که از این عزیزان سراغ دارم ، امیدوار به عفًو این خطای بزرگم، نیز مردم خوب دیارم و بزرگانی که به بنده منصبِ نمایندگیِ عالیِ دولت عطا کرده اند، که به این غفلت، اسبابِ شرمندگی شان فراهم شد،
باری با تواضع بسیار و تمام از این واقعه ناخواسته عذرخواهم."