اختصاصی مازندمجلس: پراكندگي جمعيت واجد شرايط رأي در استانهای كشور نشان میدهد كه استان تهران بهتنهایی حدود 18 درصد جمعيت كشور را در خود جایداده است. در طول ده دوره مجلس، حدود 56 درصد (53 نفر از 95 نفر) نمايندگان زن از استان تهران بودهاند.
پس از تهران، استانهای خراسان، اصفهان، فارس، خوزستان و آذربايجان شرقي از استانهای پرجمعيت بوده و درمجموع در حدود 32 درصد جمعيت كشور را به خود اختصاص دادهاند. درواقع، نيمي از جمعيت كشور در شش استان ذكرشده ساکناند. اين استانها با داشتن سهمیه 92 كرسي در مجلس، در ده دوره انتخابات مجلس شوراي اسلامي تعداد 24 نماينده، يعني حدود 25 درصد كرسي را به زنان واگذار کردهاند.
بعدازاین استانها، 8 استان مازندران، آذربايجان غربي، كرمان، گيلان، سيستان و بلوچستان، كرمانشاه، همدان و گلستان درمجموع 27 درصد جمعيت كشور را به خود اختصاص میدهند كه اين استانها با داشتن 81 كرسي در مجلس، تاکنون 9 نماینده زن داشتهاند (يعني 11 درصد). حدود 23 درصد باقیمانده جمعيت كشور نيز در 16 استان ديگر ساکناند كه اینها نيز با 79 كرسي، تعداد 9 نماینده زن داشتهاند (يعني 11 درصد).
به لحاظ جمعيت استانها، تهران تنها استان با جمعيت بيش از 6 ميليون نفر است (با بيش از 12 ميليون نفر جمعيت) كه بهتنهایی 53 تن از 95 نماينده مربوط به اين حوزه بودهاند. اين استان با توجه به تعداد نمايندگانش در ده دوره مجلس تاکنون بيش از 15 درصد کرسیهایش را به زنان واگذار كرده است.
بعد از تهران، سه استان پرجمعيت خراسان رضوي، اصفهان و فارس با جمعيتي بيش از 4 ميليون نفر در رديف اول استانهایی قرار میگیرند كه توانستهاند به نسبت بيشتري (3.2 درصد) زنان را راهی مجلس کنند.
در ده دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در ميان استانهای کمجمعیت و با جمعيت متوسط كشور، استانهای كمتر از دو ميليون نفر (استانهای كوچك) در رديف دوم استانهایی قرار دارند كه نسبت بيشتري نماینده زن را از كل نمايندگان خود (2.7 درصد) انتخاب کردهاند.
از 8 استان 6 استان زير یکمیلیون و 400 هزار نفر جمعيت دارند و چهارمحال و بختياري نيز تنها استان کمجمعیت زير یکمیلیون نفر است كه در دوره دهم يك زن را بهعنوان نماینده خويش از شهر بروجن برگزيد. اين دسته از استانها به لحاظ جمعيتي، نسبت به دودسته ديگر استانها هم جمعيت بسيار كمتري دارند و هم تعداد كرسي كمتري در مجلس دارند (79 كرسي). يكي از دلايل بيشتر بودن نسبت نمايندگان زن در استانهای کمجمعیت نسبت به استانهای متوسط اين است كه نسبت به جمعيت، تعداد کرسیهای بيشتري به اين استانها تخصیصیافته است و به همين دليل باوجود جمعيت كمتر شانس زنان براي نمايندگي بيشتر است.
استانهای آذربايجان شرقي، آذربايجان غربي، سيستان و بلوچستان، گيلان و البرز با بازه جمعيتي بيش از 2 و كمتر از 4 ميليون نفر و باوجود جمعيت بيشتر، در ادوار گوناگون بهارستان به نسبت كمتري (2.4 درصد) نماینده زن داشتهاند.
اگر تعداد کرسیها را نسبت به جمعيت در نظر بگيريم، متوجه میشویم كه هرچه جمعيت استانها بيشتر باشد، امكان انتخاب شدن زنان نيز بيشتر میشود و براي شركت در انتخابات در مناطق پرجمعيت، فرصتهای بيشتري دارند.
با توجه به اين یافتهها، میتوان گفت ازآنجاکه استانهای بزرگي همچون تهران، خراسان رضوي، اصفهان و فارس شهرهاي بزرگي دارند و نسبت شهرنشيني در آنها بيش از 80 درصدداست، شرايط بهتري را براي پذيرش و انتخاب زنان بهعنوان نماينده دارند و از مازندران نیز بهعنوان یکی از استانهای پرجمعیت کشور انتظار میرود در مجلس یازدهم حداقل یک کرسی از حوزههای انتخابیهای که دو نماینده دارد را به نمایندگان زن اختصاص دهد.