اختصاصی مازندمجلس: عزم و ارادهی قوی نیاز است
محتشمی پور پیرامون متشکل کردن زنان بیان داشت: اساساً با این تفکر که در ایران ظرفیت بسیج و قابلیت هماهنگی گروههای اجتماعی خاصه در حوزه زنان وجود ندارد، موافق نیستم؛ این بحثها کلیشهای است که متناسب با شرایط مختلف تغییر پیدا میکند و تجربه نیز آن را ثابت کرده است. ما اکنون تشکلهایی در کشور داریم که زنان در آن تأثیرگذار و فعال هستند؛ هم در تشکلهای صنفی، نهادهای مدنی و حتی در احزاب.
این فعال حوزه زنان پیرامون موانع فعالیت اجتماعی زنان بیان داشت: به نظرم اگر عزم، ارادهی قوی و همت کافی وجود داشته باشد زنان ایرانی میتوانند فرصتها را برای خودشان خلق کنند. درواقع من بدبینی دراینباره ندارم. اگرچه در مواردی مثل قوانین مربوط به خروج زن از کشور که بدون اذن همسر و یا پدر میسر نیست، ممکن است فرصتهای بینالمللی از زنان ما سلب شود. درعینحال این موضوع که موانع و محدودیتهای موجود باید توسط مجلس، دولت و قوه قضاییه برطرف شود را رد نمیکنم.
از طرفی متأسفانه زنان ایرانی برای دستیابی به فرصتها بهاندازه کافی مطالبه گر نبودهاند؛ یعنی مطالبه گریهایشان بهصورت هدفمند و سازماندهی شده نبوده است. ما گاهی غرولند، گله، شکایت و اعتراضهایی میکنیم اما اقداماتی که منجر به نتیجه بشود، انجام نمیدهیم و دراینباره ضعف داریم. مطالبات باید از کانالهای درست و بهصورت منطقی پیگیری شود. قطعاً در این بخش نهادهای مدنی و تشکلها میتوانند پیشگام شوند و صدای اعتراض اقشار مختلف زنان را نمایندگی کنند.
مهمترین عامل بازدارنده موانع ذهنی و درونی است
وی پیرامون علل عدم مشارکت مؤثر زنان گفت: معتقدم؛ مهمترین عامل بازدارنده در مشارکت مؤثر زنان ایران موانع ذهنی و درونی آنهاست. افراد باید نسبت به اهدافی که تعیین کردهاند شناخت کامل داشته باشند و نهایت تلاششان را برای رسیدن به آن انجام بدهند. برای نمونه زنان کارآفرین را مثال میزنم؛ این گروه از زنان در کسبوکارشان خاصه بعد از تحریم با موانع بسیاری روبرو هستند اما چون عزم و اراده قوی دارند مشکلات را پشت سر میگذارند. عوامل بیرونی بهخصوص مسائلی که در خانوادهها وجود دارد را میتوان با گفتگو و تعامل برطرف کرد. بر موارد بازدارنده اجتماعی نیز باید با مطالبهگری و لابیگری غلبه کرد.
تأکید میکنم که شکستن کلیشههای جنسیتی ابتدا باید در باور زنان صورت بگیرد. بعد با تمرین و گفتوگوهای سازنده و افزایش مهارت گفتگو، این باور به جامعهی مردان تسری پیدا کند. قطعاً اگر تنها به باور زنان تأکید داشته باشیم جامعهای نامتوازن خواهیم داشت. به همین دلیل ضروری است که مردان بامطالعه و مشاهده تجارب کشورهای توسعهیافته، باورهای غلط خودشان را بشکنند و مشارکت زنان را بپذیرند. خوشبختانه پیشرفت خوبی در این زمینه حاصلشده ولی هنوز به نقطه مطلوب نرسیدیم.
افزایش مشارکت زنان منجر به توسعه پایدار خواهد شد
محتشمی پور پیرامون نقش رسانهها در مشارکت اجتماعی زنان بیان داشت: خوشبختانه با توجه ورودی دختران به دانشگاهها، زنان ایرانی در کسب دانش موفق بودهاند؛ اما در بحث مهارت به دلیل اینکه همه امکان استفاده از فضای مهارتآموزی را ندارند، نیاز به تمرین، ممارست و گسترش فضاهای مهارتآموزی بیشتری داریم. افزایش انگیزه و ارزش اجتماعی بین زنان هم با اشاعه اتفاق میافتد. نقش رسانهها بهویژه رسانه ملی دراینباره مهم است. همه باید به این اطمینان برسیم که افزایش مشارکت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی زنان منجر به توسعه پایدار خواهد شد.
رسانهها نقش ترویجی خود را ایفا نمایند
مشاور وزیر کشور دولت اصلاحات ادامه داد: فقدان فرصتهای برابر اگر با افزایش فشارهای فراتر از ظرفیت زنان همراه باشد قطعاً مشکلات جدی را به وجود خواهد آورد؛ بنابراین به همان نسبتی که ظرفیت زنان برای مسئولیتپذیری افزایش مییابد و برای توانمندسازی و کارآمدی آنها تلاش میشود، میبایست فرصتهای برابر نیز فراهم شود. برای مثال اگر ما توان مدیریتی زنان اعم از دانش، بینش و مهارت و... را افزایش دهیم ولی موانعی را برای اشتغال در ردههای بالای مدیریتی ایجاد کنیم باعث سرخوردگی زنان میشود و عوارض چندگانهای را برای افراد، خانوادهها و جامعه ایجاد میکند. در این زمینه دستگاههای دولتی که مسئولیت مستقیم دارند مثل معاونت امور زنان و خانواده، حوزههای زنان دستگاههای اجرایی و معاونت حقوقی نهاد ریاست جمهوری و...، میتوانند اقدامات مؤثری انجام دهند و رسانهها نیز نقش خودشان را در بخش ترویجی ایفا نمایند.
این فعال حوزه زنان بیان داشت: به نظرم وضعیت تشکلهای غیردولتی در کشور چندان مطلوب و ایدهآل نیست. بحث فعالیتهای داوطلبانه در ایران چندان ترویج نشده و صداوسیما در این زمینه کمکاری داشته و اطلاعرسانی درست صورت نمیگیرد. همینطور آموزش لازم در دوران تحصیل توسط آموزشوپرورش وجود ندارد و ما در این زمینه و به لحاظ فرهنگی ضعف داریم؛ اما تشکلهای قوی زنانهای داریم که میتوانند الگو و در افزایش مشارکت اجتماعی زنان مؤثر باشند. همچنان که در حال حاضر حدود 150 موسسه خیریه و نیکوکاری داریم که در حل معضلات اجتماعی میکوشند و زنان زیادی را با خودشان همراه کردهاند.
به آینده مشارکت زنان خوشبینم
من به آینده مشارکت زنان و ایجاد فرصتهای برابر در ایران خوشبین هستم. فکر میکنم زنان با همگرایی بیشتر، اتفاقنظر، تقویت تشکلهای صنفی، مدنی و فعالیت در احزاب، کمک میکنند تا صدای واحدی از زنان بشنویم. قطعاً اگر صدای واحدی از زنان بشنویم پاسخ بهتر و سریعتری شنیده خواهد شد. البته من با تکثر و چندصدایی مخالفتی ندارم. اگرچه مطالبات زنان سیاسی و جناحی نیست و تمام گروهها و جناحهای سیاسی میتوانند در آنها اتفاقنظر داشته باشند.