اختصاصی مازندمجلس: در اخبار آمده است که مدیرکل آموزشوپرورش استان مازندران اعلام نموده مدارس با قدمتی بالای سی سال تخریبی محسوب میشوند. وی در ادامه بهزعم خودش به مردم خوشخبری میدهد که: «وضعیت فرسودگی بهگونهای نیست که بر سر دانش آموزان آوار شود». بهراستی شنیدن چنین سخنانی آنهم از زبان مدیر ارشد و متولی مهمترین نهاد تربیتی استان، مایهی خجالت و شرمآور است. کسی نبود تا به ایشان یادآوری کند که یکی از مهمترین وظایف و مسئولیتهای سازمان تحت امرش تأمین کامل و صددرصدی امنیت و سلامت جسمانی دانش آموزان است. شاید جناب نیکزاد گمان کردهاند با گفتن این حرف که ساختمانی بر سر دانشآموزانی آوار نمیشود، مشکل حلشده و از ایشان رفع تکلیف و مسئولیت میشود؟
از آقای مدیرکل میپرسم که شما از کجا و بنا بر کدام علم با چنین قطعیتی میگویید که اتفاقی رخ نخواهد داد؟ خدایناکرده اگر اتفاقی رخ داد، باید یقه چه کسی را بچسبیم؟ اینکه شما گفتید و ما شنیدیم آیا رفع تکلیف و رفع مسئولیت از شما میشود؟ تا به کی جان انسانها و بهخصوص دانش آموزان ما که سرمایههای واقعی این سرزمین هستند میبایست اینقدر بیارزش باشد که پیشاپیش به فکر تأمین امنیت جانی و سلامت جسمانی و روانی آنها نباشیم. تا اتفاقی رخ دهد؛ و آنوقت در برابر رسانهها سخن فرسایی ها کنیم؟
آقای نیکزاد آیا این سخن شما اسباب نگرانی هرروزه خانوادههای کمدرآمد و اقشار ضعیف را فراهم نمیکند؟ فرزندان سرمایه خواران که در مدارس تخریبی درس نمیخوانند. حالا شما بگو برای رفع این فشار و آسیب روانی به دانش آموزان و خانوادههایشان که هرروز میبایست با بیم آوار در کلاس درس حاضر شوند چه طرح و برنامهای دارید؟ البته که شما در عصر عدم قطعیت اینچنین با قطعیت باید بگویید که ساختمان مدرسهای بر سر دانش آموزان آوار نمیشود؛ چون خودتان نبایستی از این بابت نگرانی داشته باشید. بعید است فرزندان شما و اطرافیانتان در مدارسی با ساختمان بالای سی سال ساخت تحصیل کنند. امیدوارم فکر زلزله هم باشید. آقای نیکزاد: با ان شالله و ماشالله کاری درست نمیشود. خدا به انسان عقل داده است.
اینکه مدیری بگوید فلان معضل و مشکل در دستگاه زیر امر مدیریتش وجود دارد، کار پسندیده و نیکو و لازمی است؛ اما کافی نیست. مدیر باید برنامه داشته باشد. اینکه مدیر ارشد یک سازمان بیاید و بگوید مشکل داریم و برنامهای هم برای رفع آن مشکل ارائه ندهد همان بهتر که قید مدیریت را بزند و برود به کارهای دیگر مشغول شود که برایش دردسر کمتری داشته باشد. آقای نیکزاد اگر
نمیتوانید و طرحی ندارید بهتر است میز مدیرکلی را رها کنید و اجازه بدهید افراد مسئولیتپذیرتری بهجای شما سکاندار آموزشوپرورش استان بشوند.
البته گناه انتساب مدیران ناکارآمد به گردن نمایندگانی است که با لابیگری و با لجاجت افراد منتسب به خود را در رأس امور ادارات کل مینشانند؛ بدون آنکه توجه داشته باشند آیا این انتسابهای لجوجانه و نابخردانه چه آثار سوئی بر جان و مال و روان فرزندان و خانوادهها و جامعه دارد. آقای نیکزاد: مردم نگران جان فرزندانشان هستند.