اختصاصی مازندمجلس: سیاست ادبی دارد و آدابی. و آداب سیاست در برابر ادب سیاست است. و آن سیاستمداری در ذهن جامعه و تاریخ جاودانه میماند که ادب سیاست را بداند و بشناسد و بتواند آداب سیاست را تابعی از ادب گرداند. و این سهل نیست. که انسان بنده غرور و شهوت است. و نمیتواند سودای قدرت را به سود لذت فُتوّت به کناری گذارد.
در این چند هفته اخیر بیش از 600 خانواده ساروی و تمام مردم شهر، نگران مشکل بیسروسامانی کارکنان شرکتی شهردار ساری میباشند. اما واکنش کاندیدایی که خودش را نماینده جامعه کارگری میداند درباره این معضل و مشکل چیست؟ این کاندیدا که از هماکنون خودش را در مجلس میبیند و گفتیم که خودش را برآمده از قشر کارگری و بدنه درد و زجرکشیده جامعه هم میداند، در برابر این مسئله سکوت کرده و صدایی و نوایی از او شنیده نمیشود. چرا؟ به اعتقاد ما سه دلیل احتمالی دارد. دو دلیل شکلی و یک دلیل ذاتی.
دلیل اول شکلی این است که ایشان از هماکنون خود را بهارستان نشین میداند؛ پس شاید نیازی نمیبیند که تلاشی برای افزایش تعداد آرای انتخاباتیاش بنماید. ایشان تا آنجا خود را برنده انتخابات میداند که بر طبق شنیدهها زبان به تهدید برخی از منتقدان رسانهایاش گشوده است که چون پایش به مجلس برسد با آنها کاری میکند که راه پسوپیششان را بازنشناسند.
دلیل دومی شکلی که میتوانیم حدس بزنیم این است که طبق پچپچهها، ایشان میخواهد از آب گلآلود شهرداری ماهی بگیرد و در آخرین مرحله وارد بازی سرگردانی کارکنان شرکتی شهرداری بشود تا برای خود پایگاهی انتخاباتی دستوپا نماید. این هم میتواند یک تاکتیک انتخاباتی باشد، که از احتمال اول محتملتر است.
بههرحال این کاندیدا که طبق شنیدههای تائید نشده یکی از نجومی بگیران شرکتهای اقماری سازمان تأمین اجتماعی هست، هنوز در دفاع از حقوق کارگران و کارکنان شهرداری واکنش درخور توجهی از خود نشان نداده است. و حتی اگر امروز هم واکنش نشان بدهد برای ایشان دیر است و اگر چنان چه بخواهد با سکوت امروز خود، از این شوکی که به خانوادهها و کارکنان واردشده است بعدها بهعنوان منجی کارگران بهره ببرد؛ عذری بدتر از گناه و خبطی نابخشودنی برای وی و کمپین انتخاباتیاش است که مردم را ابزار میبیند و به اعتقادات کارگری خود هم ایمان ندارد. حتماً این کارت زرد در روزهای تبلیغات علنی به ضرر ایشان تمام خواهد شد.
اما دلیل ماهوی و دلیل سوم اینکه چرا سیاستمدارانی از جنس این کاندیدا رفتاری اینچنینی دارند ایشان که تلاش دارد در فضای مجازی چهرهای مردمی و صدیق و دردمند و دردشناس از خود نشان بدهد، که بهواقع همه اینها تیپ سیاسی او هستند، بهمانند همه سیاستمدارانی که میخواهند تیپ دموکراتیک و مدافع حق و عدالت و مردمی بودن از خودشان ارائه بدهند؛ اما بهواقع تمام این فضائل اخلاقی و انسانی برایشان در خدمت اغراض و منافع سیاسی هستند. اگر این کاندیدا اندیشهها و آرمانهای سیاسیاش بر منافع سیاسیاش ارجحیت میداشت؛ پس در مسئله کارکنان شرکتی شهرداری ساری از خود واکنشی نشان میداد به سود کارگران و در برابر اربابان سرمایه و قدرت.
و متأسفانه چنین افرادی دایهی ایجاد تغییرات بنیادین به نفع مردم رادارند؛ آنگاهکه حتی نسبت بهسلامت مردمان هم عشیره خودشان و حفظ محیطزیست زادگاهشان هم سکوت اختیار میکنند؛ تا مبادا به سریش دامان کسی برنخورد. سیاست را ادب و آدابی است. و آداب سیاست را باادب آمیختن سخت و دشوار. امروز ادب را به خدمت آداب گرفتهاند برای فریب مردم.
اختصاصی مازندمجلس: در این چند هفته اخیر بیش از 600 خانواده ساروی و تمام مردم شهر، نگران مشکل بیسروسامانی کارکنان شرکتی شهردار ساری میباشند. اما واکنش کاندیدایی که خودش را نماینده جامعه کارگری میداند درباره این معضل و مشکل چیست؟