اختصاصی مازندمجلس: وقتی نمایندگان مجلس اول تا مجلس دهم در حوزه انتخابیه قائمشهر را رصد می‌نماییم به ترتیب اینکه چه کسی سابقه زودتری در وکالت مردم این حوزه انتخابیه در مجلس شورای اسلامی را داشته و احتمال کاندیداتوری وی در انتخابات مجلس آینده نیز وجود دارد به ۶ نام زیر بر می‌خوریم.

-عزت‌الله اکبری تالارپشتی
-ولی رعیت
-سید علی ادیانی
- سید هادی حسینی
-کمال علیپور خنکدار
-عبدالله رضیان
در ادامه تحلیل‌هایی مجزا از حیات سیاسی شش نماینده ادوار قائمشهر ارائه می‌شود. تحلیل ذیل حیات سیاسی علی ادبانی را بررسی نموده است:

سید علی ادیانی راد متولد ۱۳۳۸ روستای گالشکلای لفور سوادکوه و نماینده اصولگرای ادوار هشتم و دهم مجلس شورای اسلامی حوزه انتخابیه قائم‌شهر، سوادکوه، سوادکوه شمالی، جویبار و سیمرغ، دارای مدرک دکترای حقوق عمومی از دانشگاه همدرد هندوستان است.

ادیانی یک‌بار و در سال ۱۳۸۶ با بیش از ۵۵ هزار رأی و از لیست اصولگرایان در دوره هشتم مجلس به بهارستان راه یافت. تلاش ادیانی در رقابت‌های انتخاباتی دور نهم برای تکیه زدن دوباره بر کرسی مجلس با شکست مواجه شد. در جریان انتخابات مجلس دهم در اسفند ۹۴ نیز نتوانست در دور اول حائز حدنصاب رأی اعتماد عمومی شود و مجبور شد با رقیب اصولگرایی به نام کمال علی پور رقابت کند و با بیش از ۵۱ هزار رأی و با لیست اعتدال به مجلس راه یابد. این در حالی بود که عبدالله رضیان رقیب اصلاح‌طلب او توانست درهمان دور نخست راهی مجلس شود.

علی ادیانی که ابتدا در آموزش‌وپرورش به فعالیت مشغول بود و ریاست آموزش‌وپرورش گرگان را در کارنامه دارد؛ بعدتر و پس از راه‌یابی به مجلس، به وزارت نفت رفته و در پست‌های مختلفی همچون هیئت‌مدیره شرکت پالایش و پخش و رئیس امور حقوقی و... مشغول به کار شد. همکاری او با این وزارت‌خانه تا جایی پیش رفت که ادیانی در مجلس دهم عضو کارگروه تشخیص عدم مغایرت مصوبات شرکت ملی نفت با قوانین و مقررات مجلس شد.

حضور او در این وزارتخانه با انتقاد و حاشیه‌هایی فراوانی همراه شد. ابتدا عده‌ای از فعالان سیاسی به طرح جذب نمایندگان مجلس در این وزارت خانه اعتراض کردند. سپس مسئله دریافت حقوق ۲۰ میلیون تومانی وی از وزارت نفت در رسانه‌های جمعی همچون صداوسیما انتشار یافت که با واکنش تند او روبرو شد.

علی ادیانی نماینده حوزه انتخابیه‌ای است که با مشکلات عدیده‌ای در بخش‌های صنعت و معدن، کشاورزی، دام‌پروری، ورزش، زیست‌محیطی و... دست‌به‌گریبان است. زیرساخت‌ها و فرصت‌های اقتصادی بخش صنعتی در دو حوزه کارخانه‌های نساجی و معادن زغال‌سنگ سوادکوه به دلیل ناتوانی مدیریتی و خصوصی‌سازی غلط ویران و شهرک‌های صنعتی به رکود رو به تزاید دچار شده‌اند. ظرفیت‌های ورزشی آن همچون تیم نساجی که دوران شکوهش را به یاد داریم و کشتی و غیره یا دچار بحران هستند و یا منحنی موفقیت پر افت‌وخیزی دارند. این آسیب‌ها البته هم به او برمی‌گردد و هم خیر. به او مربوط است چون در دوره هشتم و دهم نماینده این حوزه بوده و نیست چون برخی از این معضلات قبل از او به وجود آمده است.

ادیانی که به ملی بودن سطح نمایندگان و لزوم نگاه کلان توسط آنان اعتقاد داشت و از موافقان استانی شدن انتخابات بود، زمان طلایی نطق خود در صحنه علنی را به طرح مسئله‌ای شهری و ضرورت برخورد با برنامه تجلیل از شخصی در آموزش‌وپرورش که به‌زعم او از طرفداران رژیم شاه است؛ اختصاص داده بود.

متأسفانه علیرغم حضور او درصحنه سیاست و قانون‌گذاری و نظارت دریکی از عالی‌ترین قوا و فعالیت دریکی از مهم‌ترین و راهبردی‌ترین وزارتخانه‌ها و نائب رئیسی گروه انرژی، ریاست بر مجمع نمایندگان شمال و مازندران و حضور در فراکسیون‌های مختلف، هنوز این حوزه با همان مشکلات قبلی خود روبه‌روست. البته باید توجه داشت که تبعات این نارسایی‌ها و فرصت سوزی‌ها قطعاً به‌صورت تصاعدی افزایش‌یافته است.

افزایش بیکاری و آسیب‌های اجتماعی یکی از نمونه‌های افزایش قدرت تخریب اقتصاد ازدست‌رفته در این منطقه است.

منتقدانی که دلیل عدم موفقیت او در مجلس نهم را ناتوانی ادیانی در عمل به وعده‌هایش دانسته‌اند همچنین معتقدند موضع‌گیری‌های تند او و هم‌راستا نبودنش با جریان دولت دلیل ناتوانی ادیانی در جذب اعتبار و حل مسائل است (نمونه همان انتقادی که نسبت به عملکرد و راهبرد کمال علی پور دیگر نماینده اصولگرا دارند). البته ادیانی به‌واسطه اعتقادات و وام‌داری به جناح سیاسی اصولگرا موظف است موضع‌گیری‌های مشخصی در قبال مسائل ملی داشته باشد. لیکن مسئله منتقدین؛ نداشتن راهبرد جهت بهره‌گیری از حمایت‌های جناح همسو در راستای منافع حوزه انتخابیه خود است که همین امر سبب شده تا از او چهره‌ی پیاده‌نظام اردوگاه اصولگرایان را به تصویر بکشد. خواست منتقدین از علی ادیانی که تألیفاتی در حوزه حکومت، حقوق، امام شناسی و انتخابات نیز دارد در اتخاذ راهبردی هوشمندانه که در عین حفظ نظام و منافع جناحی به عدالت و درایت قرین باشد البته درست و به‌حق است.

سابقه شکست ادیانی در انتخابات نهم این واقعیت را اثبات می‌کند که شعارهای قومی همچون «من فرزند سوادکوه آم» و تعلقات منطقه‌ای و جناحی تضمین‌کننده پیروزی نیست بلکه همچنان لایه‌های هوشمندی در جامعه سیاست زده ایران وجود دارند که دقیق و به‌ دور از طیف‌بندی و مصلحت‌اندیشی به تحقق اهداف انقلاب اسلامی می‌اندیشند. پرسش این طیف از ادیانی و دیگر نمایندگان مجلس از این حوزه انتخابیه این است که چطور با توجه به اختیارات و منابع و نقش نظارتی نمایندگانی همچون ادیانی هنوز هیچ‌کدام از مسائل این حوزه حل‌نشده است. نگاهی به کارنامه نسبتاً موفق نمایندگان سایر استان‌ها در حل مسائلی مشابهی چون ما داشته‌اند یک پرسش اساسی را پیش روی ما می‌گشاید. چرا نمایندگان در توسعه استان ناتوان هستند؟

در نهایت اینکه مهمترین چالش و رقیب اصلی ادیانی در انتخابات پیش رو، شخص خود اوست. چراکه آگاهان سیاسی بر این اعتقادند که ادیانی نتوانسته است توازنی در وظایف ملی نمایندگی و مردم داری برقرار نماید از این حیث نتوانست ارتباط موثری با بطن جامعه بگیرید و نگاه از بالا به پایین او سبب ریزش آرای مردمی‌اش شده است به نحوی که برخی حتی نسبت به ثبت نام او در انتخابات پیش رو تشکیک نمایند.