برگزیده ها
دل بستن کاندیداهای خاص به میرآب های انتخابات!

اختصاصی مازندمجلس: انتخابات دوم اسفند قدم‌به‌قدم نزدیک‌تر می‌شود و کنش‌ها و واکنش‌های کاندیداهای احتمالی روزبه‌روز رنگ تازه‌ای به خود می‌گیرد.

اختصاصی مازندمجلس: پادشاهی برای قصر خودش حوضی با سنگ‌های مرمر زیبا و فواره ای در وسط آن و خیلی شیک درست کرد، پادشاه به وزیرش گفت می‌خواهم حوض را پر آب کنیم.

وزیر گفت دستور دهید همه‌ی میرآب‌ها مشک‌ها را پرآب کرده و طی یک مراسم باشکوهی در حوض خالی کنند.

وزیر به ۱۰۰ میر آب گفت: مشک‌هایتان را آب کنید و باهم بیاورید در حوض خالی کنید تا پادشاه از تماشای این صحنه لذت ببرد.

یکی از میرآب‌ها فکر کرد چرا این‌همه زحمت بکشم، مشک را پر از باد می‌کنم، آن را خیس کرده و قاطی جمعیت حرکت می‌کنم هیچ‌کس هم نمی‌فهمد.

وقتی همه میرآبها رسیدند لب حوض، تعارف‌ها شروع شد؛ هیچ‌کس جلو نمی‌رفت معلوم شد که همه نقشه کشیده، همه همان فکر را کرده و همه مشک‌ها پر از باد است.

انتخابات دوم اسفند قدم‌به‌قدم نزدیک‌تر می‌شود و کنش‌ها و واکنش‌های کاندیداهای احتمالی روزبه‌روز رنگ تازه‌ای به خود می‌گیرد.

مجالس و محافل فامیلی، کاری، رفاقتی و صدالبته گروه‌ها و کانال‌های متعدد در شبکه‌های اجتماعی کم‌کم محل اظهارنظر و ارائه‌ی دیدگاه پیرامون کم و کیف انتخابات مجلس یازدهم و بحث بر سر مخالفت یا موافقت با کاندیداهای احتمالی این دوره از انتخابات است.

غیرازاین اما کاندیداهایی هستند که از هر روزنی با بهره‌برداری از صداقت مردم برای هماوردهای میدانی به نفع خود مصادره به مطلوب می‌کنند. برای این دسته از کاندیداها تفاوتی ندارد موضوعیت این گرد هم آوردن مردم چه باشد. از برگزاری مراسم‌های جورواجور غم و شادی گرفته تا برپایی مجالس و محافل متعدد با موضوعاتی که گاهی عقل جن هم قد نمی‌دهد چگونه به ذهن آن‌ها خطور کرده است.

هدف اصلی که ثبت لحظه‌ی حضور کاندیدای موردنظر در حلقه‌ی شرکت‌کنندگان در مراسم مذکور برای قرار گرفتن در قاب دوربین و انتشار گسترده در فضاهای مجازی و شبکه‌های اجتماعی باشد، دیگر نیت بی‌غرض و صادقانه‌ی مردم جهت حضور در برنامه آن‌ها برایشان فرقی نمی‌کند.

در گرداگرد این کاندیداهای احتمالی که البته شاید نتوانند همانند گذشته در وقت اضافه احراز صلاحیت خود را کسب کنند، آدم‌هایی دیده می‌شوند که در یک رصد چشمی و آمار سرانگشتی، با میرابهای حکایت صدر یادداشتمان بی‌شباهت نیستند.

 این گروه از آدم‌ها که در منظر جناب کاندیدا، جان فدا به چشم می‌آیند، دیرگاهی است ناهارشان را در ییلاق صرف می‌کنند و شامشان را در قشلاق.

آن‌ها در جیب راستشان دستمال قرمز است و در جیب چپشان دستمال آبی. این کوچ‌نشینان جغرافیای سیاست، استاد تمام لبخندهای زورکی هستند و کار بلد عکس‌های سلفی با کاندیدا.. با یک آیدی از بلندیهای بادگیر می‌نویسند و با آیدی دیگر از ارتفاع پست.

این میرابهای انتخابات، عروس هزار دامادند که شب‌های تبلیغات مشک به دوش تا دل صبح از ستادی به ستاد دیگر باد هوا می‌برند.

این میرآب های باد به مشک، در هر دوره از انتخابات بودند و هستند و خواهند بود؛ اما این دوم اسفند گونه‌ی دیگر خواهد بود و دل بستن به این میرآبها بهایی گران دارد به اندازه‌ی بازماندن از تماشای چشم انداز حوض میدان بهارستان!

میرآب-های-انتخابات انتخابات-دوم-اسفند کاندیداهای احتمالی مازند مجلس