اختصاصی مازندمجلس: برای تحلیل آرای سیاسی و رفتار شناسی شهروندان حوزه انتخابیه ساری و میاندورود کافی است به نتایج انتخابات ادوار مختلف مجلس نگاهی بی‌اندازیم، به طوری کلی ساروی‌ها هم‌آهنگ با روح کلی جریان غالب در کشور گام سیاسی برداشته‌اند به نحوی که در مجالسی که اکثریت اصلاح طلبان صاحب کرسی بوده‌اند، رفتار سیاسی رای دهندگان مرکز استان نیز به همین نحو بوده است و بلعکس در مجالس اصولگرا نیز جریان غالب در مرکز استان اصولگرایی بوده است اگرچه وزن کشی این دو جریان سبب توزیع برابر کرسی‌های انتخابات در ساری شده است.
لذا غالبا کرسی نمایندگی مجلس بین دوجریان سنتی اصولگرا و اصلاح طلب توزیع می‌شد به نحوی که برخی از نامزدهای پیروز در این حوزه انتخابیه نیز با توجه به جو حاکم در کشور تغییر موضع داده و هر بار در لیست جریان پیروز قرار می‌گرفتند تا اینکه جریانی موسوم به عملگرایی نیز در مرکز استان اعلام هویت کرد و رسما در انتخابات مجلس دهم و پس از آن شورای پنجم مشق سیاسی موفقی به لحاظ نتیجه انتخابات نوشت اما از سال‌های اخیر و ماه‌های منتهی به انتخابات ضلع چهارم انتخابات هم اعلام موجودیت کرد ضلعی که هم با سه ضلع گذشته در برخی از سبدهای رای همپوشانی دارد و هم از سویی هویت مستقل خود از جریانات سیاسی را حفظ کرده است، از این حیث زنان ضلع چهارم رقابت‌های انتخابات مرکز استان می‌باشند.
به طور کلی شاید کرسی نمایندگی مجلس را بتوان به این شکل توزیع کرد؛
۱- یک اصولگرا _ یک اصلاح طلب
۲- یک عملگرا - یک غیر عملگرا (جریانی که هویت مشخصی ندارد و عملا برخی از بدنه‌ی طیف‌های اصولگرا و نزدیک به اصلاح طلبان می‌باشند)
۳- یک زن _ یک مرد
اگرچه به لحاظ سنتی توزیع کرسی نمایندگی در مرکز استان بین یک اصولگرا و یک اصلاح طلب بوده است اما با توجه به اینکه اولویت افکار عمومی دغدغه جریانات سیاسی نمی‌باشد حتی نمایندگان این دو جریان نیز برای پیروزی در انتخابات نیاز به حمایت سایر قطب‌های انتخابات دارند اما با وجود تجربه موفق عملگرایی در کسب نتیجه در انتخابات باید جریان زنان را جدیدترین گفتمان نوظهور در انتخابات مرکز استان دانست.
از طرفی تاکنون هیچ یک از نامزدهای مستقل و حتی نمایندگان فعلی و ادوار ساری نتوانسته‌‌اند گفتمان غالبی را در مرکز استان ایجاد نمایند و بیشتر در یکی از این گفتمان‌ها و یا چند گفتمان به شکل مشترک حضور دارند اما عمده‌ی نامزدهای مستقل به طرح چند شعار اکتفا کرده و نمایندگان ادوار نیز صرفا رفتار واکنشی داشته‌اند.
در ۶۰ روز باقی مانده چهار گفتمان اصولگرایی، اصلاح‌طلبی، عملگرایی و زنان فرصت دارند تا گوی سبقت را از دیگری بربایند در حالی که مستقلین علاوه بر تلاش برای ایجاد گفتمان خود باید با چهار جریان پیش از خود نیز رقابت نمایند.
اختصاصی مازندمجلس: به طور کلی شاید کرسی نمایندگی مجلس را بتوان به این شکل توزیع کرد؛ یک اصولگرا _ یک اصلاح طلب؛ یک عملگرا - یک غیر عملگرا (جریانی که هویت مشخصی ندارد و عملا برخی از بدنه‌ی طیف‌های اصولگرا و نزدیک به اصلاح طلبان می‌باشند)؛ یک زن _ یک مرد.