اختصاصی مازندمجلس: خصلت و ویژگی‌های مادرانگی لیست بلند بالایی از توانایی‌هاست که تاکنون صرفا در حوزه خانواده امکان ظهور و بروز داشته است.
مهمترین چالش در عمومی نشدن مادرانگی به تبدیل نشدن آن به یک گفتمان باز می‌گردد.
حال سه پرسش پیش می‌آید. گفتمان چیست؟ گفتمان مادرانگی چیست و چگونه ایجاد می‌شود؟
گفتمان، حرکت، عمل و یک جریان اجتماعی است که با عمومی سازی و القاء ظرفیت‌های واقعی، کاربردی و حتی سمبلیک و شعاری یک گزاره محقق شده و مشروعیت خود را از اجتماعی کردن یا به عرصه عمل رساندن گزاره‌های ارائه شده به دست می‌آورد.
گزاره‌های گفتمان مادرانگی از خصوصیت و توان و رفتار مادرانه و زنانه نشات می‌گیرد که عبارت است از مهربانی، درک متقابل، جامعیت در فکر و عمل، منطق در مهر ورزی، ایثار و شور عقلانی، همدلی و پایداری در دوستی، زبان فراگیر و جامع، قرار دادن خود به جای دیگران، تعهد به جامعه به علاوه هوش جنسیتی.
این توان و خصلت‌های ویژه، زمانی به گفتمان تبدیل می‌شوند که عمومی گردند و به جریان اجتماعی تبدیل شوند. نخستین گام در این راه پذیرش آن در ایده‌ها و ایده آل‌های اداره سیاسی و اجتماعی جامعه است.
اما جامعه و خرد جمعی از گفتمان مادرانگی چه سودی می‌برد؟ خوصیت‌های بر شمرده شده همچون درک متقابل، تعهد به جامعه و جامعیت و زبان جامع و.... به تغییر لحن سیاسی و فراگیری در پذیرش جریان‌های سیاسی کمک می‌کند.
جامعه با نوع جدیدی از حکومت روبه‌رو می‌شود که تهعدش را وامدار ایثار و همدلی و مدارا است.
عدالتِ این نوع از حکومت بر پایه عقلانیت قائم به ذات و قانون پیش از قانونِ مادرانگی است که جنبش مادرانگی سالهاست آنرا به صورت سرمایه‌ایی در گردش در بطن رفتار خود حفظ کرده و منتقل می‌کند.
در برهه کنونی از وضعیت کشور که به واسطه عدم نگاه جامع ومدارا محوری و تعهد برخی به جامعه رخ داده گفتمان مادرانگی یک راه حل مناسب است.
دکتر عالیه زمانی - رئیس هیئت مدیره خیریه همت‌عالی مازندران