مازندمجلس: کیفیت یکی از مهمترین شاخصها در بررسی هر محصول فیزیکی و فرهنگی میباشد، سالهاست سازمان استاندارد از کیفیت پایین خودروهای داخلی سخن میگوید، از سویی در حوزه علم و اندیشه نیز شاهد مدرکگرایی به جای تحصیل و تولید علم میباشیم به نحوی که همچنان برخی مقطع دکتری فعلی را با مکتبخانههای گذشته مقایسه میکنند، اما یکی از مهمترین حوزههایی که در صورت کاهش کیفیت آن عموم یک جامعه عقب مانده و خورشید توسعه یک کشور غروب کرده و زوال دولتها را درپی خواهد داشت افول کیفیت کارگزاران و مسئولین یک مملکت میباشد.
به تعبیر امیر المومنین علی (ع): یُسْتَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضییعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَاخیرِ الاَفاضِلِ» (غرر الحکم، ص 342) چهار عامل باعث شکست دولتها میشود: 1- ضایع کردن مسائل مهم 2- سرگرم شدن به امور کم اهمیت 3- به کار گماردن آدمهای پست 4- کنار گذاردن انسانهای فاضل
انتخابات مجلس پیش رو یکی از حوزههایی است که میتوان از منظر شاخصهای امیرالمومنین به آن نگریست، درحالی که عموما گفته میشود منتخبین مردم معدل و میانگین جامعه میباشند اما به نظر میرسد طی سالهای اخیر با شیب نسبتا تند معدل دانش، آگاهی، سلامت و سواد بسیاری از مسئولین انتخابی و انتصابی بسیار پایینتر از معدل و میانگین جامعه بوده و عملا نه با میانمایگی مسئولین که با نوعی تهماندگی مواجهایم.
به تعبیر عامه شاهد جایگزینی پخمگان به جای نخبگان میباشیم. اما فارغ از عوامل و علل متعدد پخهگزینی بهجای نخبهگزینیها یکی از عوامل، به افرادی برمیگردد که خود را برای مناصب مهم مطرح میکنند به آنکه حداقل شایستگی برای کسب آن کرسی را داشته باشند.
حدود سه سال پیش نوجوانی به نام مهرشاد سهیلی با سو استفاده از خلاهای قانونی و عناوین ارزشی، نام خود را در صدر اخبار قرار داد، وی چند قرارگاه جهادی و موسسه فرهنگی تاسیس نمود و حسابهای بانکی با گردش حساب چند میلیارد تومانی در اختیار داشت.
اگر مصاحبههای این نوجوان که امروز برای طی کردن دوران محکومیتش در کانون اصلاح و تربیت به سر میبرد را مشاهده کنیم، متوجه خواهیم شد او به اختلال NPD یا «شخصیت خودشیفته» دچار است. NPD نوعی اختلال شخصیت است که در آن فرد خود را بزرگ و مهم میپندارد و به گونهای غلوّآمیز احساس توانایی و لیاقت میکند.
بررسی رفتار سیاسی انتخاباتی و سطح تحلیل و دغدغههای برخی نامزدهای احتمالی ورود به مجلس دوازدهم نشان میدهد، مهرشاد سهیلیهای بسیار در اطرافمان هستند که انتخابات را صحنهای مناسب برای ارضا اختلال خود میبینند.
بررسی کلیت عملکرد آنها ظهور پدیدهای به نام «کودکنامزدی» را نشان میدهد. البته منظور از کودکنامزدی، سن شناسنامهای آنها نیست؛ بلکه سطح تحلیل، اشراف کاندیدا به مسائل پارلمانی و نگرش آنهاست. با توجه به تفاسیر عنوان شده، طی ماههای آینده و در مسیر انتخابات آتی باید منتظر اظهارات ضدعلم، سطحی و عوام فریبانه ناشی از خودپسندی این «میکروکاندیداها» باشیم.