مازندمجلس: طبق مصوبه کمیسیون تلفیق برنامه هفتم، سهمیه بنزین به جای پلاک خودرو به کد ملی تمام شهروندان به‌طور یکسان تعلق خواهدگرفت.
طبق این طرح و مصوبه کمیسیون تلفیق برنامه هفتم، سهمیه بنزین به جای پلاک خودرو، سهمیه بنزین به کد ملی تمام شهروندان به طور یکسان تعلق می‌گرفت، در تابستان سال جاری هم این طرح به طور آزمایشی در جزیره کیش اجرا شد.
اجرای طرح اختصاص بنزین به کارت ملی افراد و در واقع به خانوارها مخالفان و موافقان زیادی داشت. طوری که برخی آن را عادلانه و برخی غیرعادلانه می‌دانستند.
درهمین رابطه مرتضی زمانیان، استاد دانشگاه، مدتی پیش اعلام کرد: روش فعلی تخصیص بنزین به هر خودرو غیرعادلانه است و باعث انتفاع بیشتر ثروتمندان می‌شود. بنابراین ایده‌ای مطرح شد سهمیه بنزین را به کد ملی و کارت بانکی مردم بدهیم.
زمانیان همچنین خبر داد که حدود پنج ماه، طرح تخصیص بنزین به هر کد ملی در کیش به شکل آزمایشی اجرا شد و با توجه به هدف‌گذاری‌های فنی و رسانه‌ای کاملا طرح موفقی بود و نشان داد که ظرفیت پیاده‌سازی چنین طرحی در کشور وجود دارد ولی به ناگهان اعلام شد این طرح شکست خورده است!
علاوه براین وی در توضیح یکی از نقاط مثبت این طرح گفته بود: در کارت‌های بانکی امکان رصد تمام تراکنش‌ها وجود دارد و این کنترل‌پذیری، قاچاق سوخت را کاهش می‌دهد که این اتفاق در تجربه کیش نیز رقم خورد.
البته زوایای کامل اجرای این طرح در کیش به طور کامل مشخص نیست؛ چراکه در بایکوت خبری این طرح اجرا شد و پس از آن هم به یکباره توقف اجرا صورت گرفت و مسئولان مربوط آن را طرحی شکست‌خورده خواندند.
با این تفاسیر اجرای این طرح به پایتخت نرسید و علامت سوال‌ها حول محور اجرایی شدن آن همچنان وجود دارد، البته زمانیان اولین نفری نبود که حول محور این طرح سخن گفته است و کارشناسان زیادی این طرح را مفید دانسته‌اند تا روند تخصیص بنزین در کشور عادلانه شود.
بی‌برنامگی دولت سیزدهم در رفع ناترازی بنزین!
در مجموع بررسی روند فعلی مصرف بنزین و عدم‌ایجاد برنامه‌ای جامع برای رفع ناترازی سوخت نشان می‌دهد دولت سیزدهم برنامه موثری برای حل این مشکل ندارد و در این مشکل هم به همان مقصر دانستن مردم و مصرف بالای بنزین در کشور اکتفا می‌کند.
طبق آمار وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران، میانگین مصرف بنزین از ابتدای سال‌جاری تا اواخر شهریور معادل ۱۱۵ میلیون لیتر در روز بوده است و این رقم در قیاس حدودی با آمار مصرف بنزین در سال پیشین ۱۳.۵ میلیون لیتر در روز افزایش یافته‌است. در چنین شرایطی تنها هنر وزارت نفت سربه سر نگه داشتن مصرف بوده و البته در برخی موارد هم بنزین وارد کرده که البته نتیجه چشمگیری هم نداشته است.
با یک حساب سرانگشتی می‌توان دریافت که اگر در ده سال آینده ناترازی بنزین به همین شکل ادامه یابد دیگر واردات هم نمی‌توان کمکی به حل ناترازی کند و کشور به کمبود 60 میلیون لیتری در مصرف بنزین می‌رسد و دولت ناچار به واردات بنزین روزانه چیزی بین 60 تا 70 میلیون لیتر خواهد شد.
در چنین شرایطی هرچند وقت یکبار خبر از صادرات بنزین به کشورهای همسایه داده می‌شود و صادرات مازاد متوقف نشده هرچند که بنزینی که صادر می‌شود به علت آنچه کیفیت پایین نامیده می‌شود پس می‌فرستند اما عزم دولت برای صادرات بنزین در شرایطی که در داخل ناترازی یا مصرف سر به سر با تولید وجود دارد جای تعجب دارد.